Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
4
Wprowadzenie
Polityczno-społecznymtransformacjomsytuacjidzieckapowolijednakzaczyna
towarzyszyćtransformacjaomoralnejproweniencji.Ta,zdaniemFinkelhora(2002),
dotyczydwóchkwestii.Popierwsze,dotychczasjedynienaukowykonsensus,dzieci
powinnybyćwychowywanegłównieprzezmiłość,aniesurowądyscyplinę,zaczyna
powoliupowszechniaćsięspołecznie.Pozakręgaminaukowymicorazpowszechniej
przyjmujesię,pewnesposobytraktowaniadzieciprzynosząimcierpienieiból,
wistociezaburzająichrozwój,anie,jakuważanowcześniej,sprzyjająmu.Podru-
gie,obecnieteżpowszechniejuznajesię,relacjadorosłych,rodzicówzdziećmi
niemożebyćakceptowanawpostaciwładzynieograniczonejiwyraźnejdominacji,
gdyżnieposiadatojakiegośwyraźnegouargumentowaniawprawienaturalnym.
Wartopodkreślić,wątkimoralne,związanezespostrzeganiemiinterpretacją
zjawiskakrzywdzeniadzieci,zaczęłyobecniedominowaćnadgłośnymi,wcześniej
przywoływanymiargumentami,zwracającymiuwagęnapowszechnyzakresjego
występowania,nanepidemiękrzywdzeniadzieci”
.Historyczneanalizyukazałykosz-
marprzemocyikrzywdzenia,którychdoświadczałydzieciwprzeszłości,pokazu-
jącjednocześnie,żeczasywspółczesneszczególnieniewyróżniająsięcodonatę-
żeniaprzedmiotowychzjawisk.Uwidoczniłyprzemocwobecdziecijakopraktykę
wrośniętąwkulturęiwychowaniewieluspołeczeństwminionychepok.Ponad-
to,obawątki,tj.moralnejipolitycznejargumentacji,osłabiłysilnywcześniejuty-
litarnynurtargumentacji,ukazującyzagrożenie,jakiedlaspołeczeństwastwarza-
jednostkikrzywdzonewdzieciństwie.Nurttenbyłszczególnieznaczącyjeszcze
wXIXwieku,awięcwpoczątkachkształtowaniasięruchuochronydziecikrzyw-
dzonych.Dominowałprzezkolejnedługiedziesięciolecia,gdyżposiadałszczególne
walorymobilizowaniasiłspołecznychdoprzeciwdziałaniazjawiskuorazdoprze-
konywaniaróżnychinstytucjiiosób,bypodejmowałydecyzjekorzystnedlaochro-
nydzieciprzedkrzywdzeniem.Zauważyćnależy,wtensposóbdziałaniamają-
cenaceluochronędzieciprzedkrzywdzeniemwistociemotywowanebyłychęcią
społeczeństwdoochronysamychsiebie.Motywytepoddanezostaływreszciekry-
tycejakowrzeczywistościniespójnezpodmiotowąideądzieckaidemokratyczną
ideąspołeczeństwa(por.Howitt,1993).
Obaprądyzmian,społeczno-politycznyimoralny,stworzyłypodstawędlarosną-
cejspołecznejakceptacjisposoburozumieniakrzywdzeniadzieckajakonadużywa-
niapozycjiisiłyprzezrodziców,wobecktórychtozachowańpubliczneautorytety
mająprawo,wimięochronydzieckaijegodobra,ingerowaćwrodzinę.Bezspo-
łeczno-politycznegoimoralnegoporuszeniaproblemdzieckakrzywdzonegopozo-
stałbykategoriąeksplorowanąiopisywanąjedyniewnaukowychrozprawach.Ru-
chyspołeczneniezbędne,abykażdyproblemspołecznyprzeszedłzestadiumjego
nagłaśnianiadoobszaruuwagipublicznej,osiągającbardziejdojrzałąpostać(Spec-
toriKitsuse,1977za:Finkelhor,2002).Postaćdojrzałacharakteryzujesięnietylko
wzrastającąinstytucjonalizacjąproblemuiprofesjonalizacjądziałańwobecniego,
aleteżrozpoznaniempotrzebywiększejodpowiedzialnościspołecznej.Wspołe-
czeństwach,którejużwcześniejdostrzegłyproblemkrzywdzeniadzieci,uwidacz-
niasiętowdynamiceepidemiologiizjawiska-tj.wspadkudanychliczbowych,
comożemiędzyinnymiwskazywaćnazwiększającąsięodpowiedzialnośćrodzi-
cówipoprawęwsposobietraktowaniadzieci(zob.FinkelhoriJones,2003).Zko-