Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
którywyrwanyjestzbezpiecznegomiejscaizeświataswobody.
Tułactwojawisięwtymzestawieniujakoetapdojrzewaniapozado-
memiojczyzną,etappatrzeniananowonawszystkieelementyświata
inasiebiesamego.Wszystkiewymienianeprzezkorespondenta
motywy,przedmioty,odgłosynawetosobywtenetapsięwpisują,
ujawniajądokonywaniesiętegodojrzewaniaitejnowejrecepcjiświa-
ta.WpensjonaciePaniPattey,którejgościnnośćiserdecznośćrozbu-
dzałydomowewspomnienia,zapewnestałzegar.Aleprzedewszystkim
zegarybyływmieścieioddziaływałyswoimdźwiękiemnamieszkań-
cówokolicy.WSłowackimbudziłyrefleksjerozsnuwanenacoraz
szerszykrągspraw:
Słyszęzegarbijącygłośnojedenastąwnocygodzinę.Nieuwierzysz,
Mamo,jakcośdziwnegojestwgłosietutejszychzegarów.Niektóre
dzwoniązwolnaiponuroinnewybijającośnakształtuciętegoku-
rantaulubionązapewnepiosenkęjakiegośzegarmistrza,który
przedstulatyjąśpiewałipotemśpiewswójwszczepiłwstarąwieżę
kościelną.Więcdziśzegarmistrzwgrobiespoczywa,awieżapowta-
rzacogodzinęjegoulubionąpiosenkę...Ludzie,którzysiętutajuro-
dzili,musząbyćbardzosmutni,ilerazyoddaląsiętakdaleko,żejuż
tejpieśniniesłychać...Takiesamowrażeniesprawianawasdzwo-
nekszkolny,rozbity[krzemienieckiS.B.]niestety,dzwonekten
ogłuchł...głosiśmiechyżakówgrającychwpiłkęnierozlegająsię
więcejpopustejgaleriiwaszegokościoła.
Pierwszezdanieozegarzemiejskimodrazusugerujekontrast„tu-
tejszezegary”konotujątenietutejsze,nasze,rodzime,znanezdomu.Te
„tutejsze”,genewskiebrzmiąponuroiwolno,ajeśliwygrywająpio-
senkę,tołączysięonawewspomnieniemgrobuzegarmistrza.Zara-
zem„tutejsi”ludzioddalającsięodzegara,smutnieją,jakbykarmilisię
ponurymdźwiękiem.Cała„tutejszość”,czyligenewskość,tworzyobraz
smętny,ajegotworzeniezdajesięzapowiadaćdysonanswstosunku
18