Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WPROWADZENIE
Epistolografiaczołowychpolskichromantyków–niezwyklebogata,
pełnawynurzeńosobistychirefleksjifilozoficznych–jestprzede
wszystkimkorespondencjąpisanąprzezpoetów-tułaczy.Najwięksi
polscytwórcyromantyczniemigrowalipozapolskieziemie.Ichoć
działosiętozróżnychpowodów(niekoniecznieczystopolitycznych),
bylitułaczami,którzywobcychkrajach,naobcejziemi,wsposób
oczywistysięgalimyślądorodzinnychstron.Możnaoczekiwać,że
wichkorespondencjiznajdziesięto,conajbardziejokulturzepol-
skiejstanowi,cojestjejwyróżnikiemzauważalnymprzezkażdego
człowieka,któryzcodziennościtejkulturyzostajeformalniewyłączo-
ny,żebędzietamwielewspomnieńireminiscencjizpolskiejobycza-
jowości,tradycji.Iwłaśnietakajestperspektywapatrzenianalisty
JuliuszaSłowackiegoiZygmuntaKrasińskiegowniniejszejksiążce.
Perspektywatajednakrozszerzasięwielokrotnienakwestienie-
jakozniejwynikające,boprzecieżlistyromantyków,zbogactwem
ichformizwynurzeniamiindywiduów
1
–takczęstoroztrząsających
1
OspecyficepolskiejepistolografiitegoczasupisałobszernieZbigniewSudolski.
Jegopracastanowikompendiumwiedzynatematkształtowaniasięepistolarnych
wynurzeńokresuromantyzmu.Zob.Z.Sudolski,Polskilistromantyczny,Kraków1997.