Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
raz,wdzieciństwie,gdyzrodzicamijechałaprzezIstrię.
Czerwonaistryjskaziemia,spalonapromieniamiżółtejkuli
tkwiącejnaniebieodprawieku,totacechajegomalarstwa,
którakażdegomusiporuszyć.Żarprzenikawgłąbciała,
abarwyrozlewająsięwwewnętrznychoczachwidza.
Mówiładługoiimpulsywnie.Samaniewiedziała,skąd
sięwniejbiorątesłowa,takula,któratkwinaniebieodpra-
wieku,palącebarwywwewnętrznychoczach,tegojeszczeni-
gdyniemówiła,brzmiałoprzekonująco,bobyłoautentyczne
imiałoźródłowprawdziwymbólu.
Patrzyłnaniązwyrazemzaskoczeniaijednocześnie
zciekawością,małeoczyzaczęłyniespokojnietańczyć.
–Interesujące–powiedziałWielkiKustosz,przechadza-
jącsiępoprzystrzyżonejtrawie.–Będęmusiałobejrzećje
jeszczeraz–rzuciłizaśmiałsiękrótko.
–Niechpantakzrobi,bonicpanniewidział–stwier-
dziłazdecydowanie.–Zobaczysz–poprawiłasię,przecież
głupiopotym,cosięstało,mówićmupan–przekonaszsię,
żemamrację.
Znowusięroześmiał,powiedział,żeczłowiek,który
oglądazbytwieleobrazów,czasemnaprawdęczegośnie
widzi.
–Mogęcięodwieźć?–spytałpodłuższejchwilimilcze-
niaipodziwudlawłasnejmyśli.–Trochęwypiłem,aledam
radę.
Niepiłmało,amimotodałradę,zostawiłjąpodblo-
kiem.Wysiadajączsamochodu,zobaczyła,żewoknachich
mieszkaniapalisięświatło.
Apotemnaprawdęniepotrafiłtegoznieść.AleLucijaro-
zumiałato,onateżbyniezniosła.Boprzecieżsamaniepo-
trafiłabyćwyrozumiaładlatamtejkobietyzpoprzedniego
życia,którapowinnaznaleźćsiępodrugiejstronie,takjak
ijejpoprzednieżycie,gdyjeszczeniebyłaLuciją,powin-
noznaleźćsiępodrugiejstroniewszystkiego,coistniało
międzyniąaprzeklętymszaleńcem.Jejartysta,takczasem
20
