Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WXVIIIwiekuniewiernośćtostylbycia.Damaoficjalnie
prezentujeswojegokochankatowarzystwu,zapraszając
godoswojejlożywoperze.Niczymmyśliwychwalisię
najnowszązdobyczą,gdyżmiłośćtołowy,akochankowie
stająsięzwierzyną.Niemamowyogłębokim
przywiązaniuizazdrości,któramożetylkonarazić
naśmieszność.Kobietaimężczyznaspotykająsię
tymczasowoiprzelotnieromansemzaspokajająjedynie
własnąpróżnośćorazambicje.Wypowiadanesłowo
przestajeodwoływaćsiędohonoruiprzysięgiwyznania
miłosnewXVIIIwiekutotylkoretorycznaornamentyka,
która,iowszem,oczarowujeadresata,aleskrywafałsz,
obłudęiniemaznaczenia.Naiwny,którydajesięnanie
nabrać,ginie.Nawetprawdziweuczuciepokrywają
cynizmipozornaobojętność.WicehrabiadeValmont,
zakochanywMadamedeTourvel,któratraciczujność
idajesięporwaćszalonejmiłości,wfinale
kompromitujeidoprowadzadozguby.Zaangażowanie
emocjonalneoznaczaklęskę,ablamażtowarzyskijest
nawetgorszyodśmierci:„Owzględachdlakobietnie
mawtymwieku«galanterii»mowy,jakrównieżnie
mamowyodyskrecji.[…]Miejscesentymentalnejgwary
zajmujeumężczyznzuchwalstwo,impertynencja,
smaganieszyderstwemnajtkliwszychpotrzebserca.
Posiąśćkobietęanijednymczulszymsłowemniebudując
pomostudousprawiedliwieniajejsłabości;więcejnawet,
stawiającjejprzedoczywspomnienieczłowieka,którego
kochaizdradzaotoznamiennyrysintelektualnej
rozpustywyziębłychdonJuanów.Dowysokościdogmatu
podniesionajestzasada,abyniezrywaćzkobietą,póki
sięnieposiadawrękuśrodkówzgubieniajej”7.
Miłośćprzyjmujepostaćokrutnejgry,wktórejuczestnicy
wyrafinowanigraczemusząwykazaćsięniemałym
sprytemiprzebiegłością.Rządziniąjednazasada
uwieśćtak,abypozbawićofiaręmożliwościobrony.
Partnerstwoilojalnośćnieistnieją,zostajązastąpione
przezbezwzględnąrywalizację.DowodemzdradywXVIII
wiekulistykochanków.MarkizadeMerteuilżąda
odValmontalistuodMadamedeTourvel,który