Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp.CzyTadeuszPeiperbyłschizofrenikiem?
33
świadectwachintymistycznychznajdujemysporodowodówpowszechnejwiedzy
opsychoziepisarza,skrzętniezresztąukrywanychzewzględunaświadomość
tego,jakilosspotykałpacjentówszpitalipsychiatrycznych,zarównowsamych
zakładachzamkniętych,jakiwopiniinzdrowego”społeczeństwa.
Zdrugiejstronystwierdzićnależy,żekategoryzacjapsychiatryczna-wodnie-
sieniudokonkretnychosób-masenswyłączniepragmatyczny,toznaczysłuży
terapii.Wzwiązkuztymcośtakiego,jakdiagnoza:nschizofreniaparanoidalna”
postawionapostmortem,mogłobybyćprzyjętewkategoriachniezdrowegoabsur-
du,któryprzenosinarzędzieterapeutycznenanieistniejącezjawiskopośmiertnej
sekcjinpsychicznychzwłok”
,czylianalizypatograficznejzachowanychrękopisów
Peipera.Chybażediagnozępsychiatrycznąjednegokonkretnegoprzypadkuwy-
abstrahujemyzpsychiatriirozumianejklinicznieizdiagnozymedycznej,wypro-
wadzimykudiagnozieantropologicznej.Rozpoznanieschizofreniiparanoidalnej
TadeuszaPeiperaniebędziewięcpunktemwyjściadoniemożliwej,bezsensownej
terapiinieżyjącegoodprzeszło40latpacjenta,aniteżskandalizującympiętno-
waniemdziwacznegopisarza-samotnika,leczrezultatemprzyjęciaprzezliteratu-
roznawcę,badającegozdolnośćtekstudoodzwierciedleniasytuacjiegzystencjal-
nejipsychicznejautora,niektórychkategoriipsychiatrycznychwtakisammniej
więcejsposób,jakprzejmujesiępojęciasocjologiczne,psychologiczne,antro-
pologiczneitd.Celemtakiegoprocederuniebędziestygmatyzowanietakichlub
innychnodchyleń”samegoPeiperalubcałejawangardyjakoaberracji,alewska-
zanie,żebyłyoneźródłemprzebudowyirozszerzeniaspektrumdoświadczenia
człowiekarównieżwtymsensie,prowadziłypozaokreśloneprzezpsychiatrię
granicezdrowiapsychicznego.Obłędniebyłwtymwypadkuatrakcyjnąizdu-
miewającąodbiorcówkoncepcjąliterackiejkcji21,leczrezultatempsychologicz-
negoispołecznegoabsorbowaniaprzezspecyficznieuwarunkowanąegzystencję
eksperymentalnegopodważaniatradycyjnychregułkonstruowaniadoświadcze-
niarzeczywistościwepistemologicznychiestetycznychkategoriach.Dosytua-
cjiPeiperaprzystajeswoistaantydiagnozaobłęduArtaudasformułowanaprzez
KrzysztofaMatuszewskiego:
NazwanieArtaudaszaleńcemnieoznaczawięcprzejęciaiłatwegowykorzystaniapsychia-
trycznejterminologii.Wgręwchodzirzeczzasadnicza,wobecktórejwszelkieazylarne
strategietylkowymogamitrywialnejpraktyczności.Naprawdężyjąbowiemwśródnas
istoty,którychżadnapsychiatria,najbardziejnawetwyemancypowanazpozytywistycz-
nychuprzedzeń,niezdołałabypomieścićwswymnozologicznymkatalogu.Oddzieleni
jesteśmyodnichhiatusemkomunikacyjnejniemożności22.
SzaleństwostajesięjednakwodniesieniudolekturypóźnejtwórczościPeipe-
raprzesłankąkonieczną.Nietylkodlatego,żejegoschizofrenięudajesięzrekon-
struować-zapewnewznacznymstopniudziękiwzględnejnieostrościjejbrze-
21Jakmiałotomiejscewprzypadkuwieluutworówliterackichfrancuskichsurrealistów.
22K.Matuszewski,Odpadekdziełastworzenia,w:A.Artaud,Heliogabalalboanarchistaukoro-
nowany,przeł.B.BanasiakiK.Matuszewski,oprac.J.Lisowski,Warszawa1999,s.9.