Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
8
Wstęp
Tomczwarty,podobniejakpoprzednie,gromadzistudiaiszkice
autorstwapoczęścipracownikówZakładu,poczęścizaprzyjaźnionych
zZakładembadaczyzinnychośrodkówakademickichoraz–jakzwykle
–doktorantów(wpoprzednim,nazasadziewyjątku,zamieściliśmypra-
cęwybitnejstudentki,któraobecniezajmujesięjużrozprawądoktorską
zgodniezprogramemtrzeciegostopniastudiównanaszymWydziale).
Wpracachtegotomu,wniecowiększymwymiarzeniżdotychczas,uda-
łonamsięzgromadzićtekstydotyczącezjawiskoświeceniowych,mia-
nowicieczarnejibiałejlegendyKomisjiEdukacjiNarodowej,wktórej
omówieniuwyeksponowanezostałymniejchlubnepostaciżyciapublicz-
negowiekuoświecenia;grabieżcypojezuickiegomieniaokazalisięanty-
bohateramizbiorowej(czyrzeczywiściezbiorowej?)wyobraźni.Dwugłos
wkwestiachstricteoświeceniowychdopełniatekstpoświęconyuwikła-
niuwdyskurspostacinzaludniających”jednązparadJanaPotockiego
Kasanderdemokrata.Okazujesię,żePotockijestnietylkoświetnym
parodystądyskursówpolitycznychzwalczającychsiępartii,lecztakże
prekursoremrefleksjinadjęzykiemjakonarzędziemwładzy.
Dominujewtomie–jakzwykle–problematykaromantycznapre-
zentowanazasadniczowedleuporządkowaniahistorycznego,zrazuwięc
mamyszkicotoposieGórMiodoborskichwpoezjiromantycznejnszkoły
ukraińskiej”,studiumodwugłosieAntoniegoGoreckiegoiAdamaMic-
kiewicza,którzyprzedstawiająróżnehistorietegosamegodiabła,oraz
omówieniewybranychaspektówtransgresjimłodegoZygmuntaKra-
sińskiegowświetlekorespondencjizojcem,ambitnymgenerałemWin-
centym,prowadzonejwlatach1830–1831.Kolejneautorkiinteresują
zagadnieniakrytykiporównawczej:szatańskiemetamorfozydającesię
zauważyćwdramacieromantycznym–IrydionieKrasińskiegoioperze
heroicznej–RobercieDiableGiacomoMeyerbeeraorazzabawykomi-
zmemwewspomnianymjużdramacieromantycznym(polebadawcze
stanowiątuFantazyJuliuszaSłowackiegoiFantazjoAlfredadeMus-
set).ProblematykęwiekuXIXdomykajądwieprace,poświęconeoksy-
moronicznieprzezredaktorówtomuzestawionemusacrumiprofanum:
polskiejpieśninabożnejwobrzędowościkatolickiejtegostuleciaoraz
staropolskiemubiesiadowaniuwTrylogiiHenrykaSienkiewicza.
Tradycyjniewnaszejseriitrzeciączęśćkażdegotomuwypełniają
tekstypoświęconeszerokorozumianejrecepcji.Tymrazemjesttoomó-
wieniekłopotówhistorykówliteraturyzinterpretacjąwierszaPiłsudski
JanaLechonia;wrozważaniachintertekstualnychpojawiasięoczywi-
ścietakżerefleksjadotyczącadokonańnatympoluPatronanaszegoIn-
stytutu.Takdbamyozachowanieciągłościtradycji,bezktórejniemoże
zostaćzrealizowanaideaUniwersytetu.Kolejnytekstzostałpoświęco-
nyniezwykłemu,młodzieńczemupoematowidygresyjnemuJarosława
