Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Nareszciewdomu–mruknął.
Dobrze,zgodainato.Nicniepowinnoiśćgładko–albo
katastrofa,alboluksusy–piąćsięztorbaminaszóstepiętro,może
wykitujęnatrzecim,możenaczwartym,no,napiątymszlagmnie
trafi,Bożemój,tochybajakaśpomyłka,nachwilęprzedrozdarciem
kopertyjeszczebyłamoja,inagleziemiasięrozstąpiła–bądździelny,
twójKasiulek–dzielnydzielnydzielny,dlaczegomambyćdzielny
–czyżniejestemdzielny,dźwigająctetorby–cholernyból
–cotomożebyć?nerka?woreczekżółciowy?zapaleniepęcherza?
–chybasięzmoczę–piątepiętro,jeszczeżyję–ciąglepsiakrewżyję.
Szóste.Dowlokłemsię.Zadzwoniłdosąsiadkipoklucze.
Drzwiotworzyłjejmąż,wysoki,wychudłysiwypanwszlafroku.
Wyglądałnaspłoszonego,trzepotałrzęsami,grdykamulatała
–zupełniejakbygoStachnaczymśprzyłapał.Miałrakanerki,
policzonetygodnieżycia,sąsiadkaszepnęłaotymStachowi
wzaufaniu,przedchorymwyrokukrywano.–Ach,topanprofesor
–mówił,wciążtaksamowpopłochu–jużdajęklucze,jużjuż.
Ściągnąłkluczezpółki,byłaichcaławiązka,wdrzwiachsątrzy
zamki,teraztominimum.–Udałasiępodróż,panieprofesorze?
–pytałsąsiad,jakgdybyniemiałinnychpytań.Nieproszony,zapewnił
skwapliwie:–Janicniewiem,nicanic,żonataksamo,nicwogóle.
Wiem,czegoniewiesz–pomyślałStach,otwierającdrzwi.Był
usiebie.Przyjmijmy,żeusiebie.Poczułjakiśnieznajomyprzykry
zapach.Papierosy?Katarzynaniepaliła.Włączyłświatło.Wkuchni
nastolepopielniczkabyłapełnaniedopałków.Górapetów.Przypatrzył
się:klubowe.Facetpalitaniochę.Aledlaczegoonapozwoliła
munapełniaćmieszkaniedymem,dlaczegowdychałatęsmołę,
przecieżjestwciąży.Iczyonnaprawdęniepotrafisiępowstrzymać
–dlaniej?Niekochajej!–zdecydowałnagleiznalazłwtymbłysk
nadziei.Wzlewozmywakuleżałydwabrudnetalerze.Nieumyła
talerzy!Więctojamamjemyć?Uciskpęcherzastałsięnieznośny.
