Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WSTĘP
Napoczątkubyłtylkoczłowiekzkamerąnataśmęfilmowąinucącwalczykazareje-
strowałfragmentswojegoświata,azarazpotempojawiłsięreżyseralbowiembardzo
szybkookazałosię,żejedenczłowiekniemożezajmowaćsięwszystkimisprawamiitakjest
dodzisiaj.
Okiemoperatorajestpublikacją,którazawierakilkaindywidualnychwypowiedziwybit-
nychpolskichautorówzdjęćfilmowych,którenawybranychprzykładachzichdorobkusą
analiząmetodpracy,którąprzyjęliiwyczerpujązakresproblemówpocząwszyodpropozy-
cjireżysera,poprzezwzajemneinspiracje,dofinalnegorezultatuekranowego,atakże-co
możejestnajważniejsze-refleksjipoczasie,nierazpodługimczasie.Sątoprzemyślenia,
zktórychwynikajakcenimydoświadczeniazawodoweniejakoodłożonewnaszymkapi-
talewiedzygłówniepraktycznej.Wszystkienajpoważniejszeperiodykitraktująceofilmie
majątensamtonwypowiedzinaswoichłamach.Jesttorodzajopowiadaniaorealizacjach
filmowychnapisanegobardzospecjalistycznymjęzykiem,którenosząznamionapopular-
nonaukowychopracowań.Jednaktocostanowikontynuację,zawartejestnaekranie,zatem
stronawerbalnałączysięzwizualnymkształtemekranowymdanegofilmu.Wtedydopiero
mamypełnyobrazbilansuartystycznychdokonań,czylitrafnościużytychśrodkówwyrazu,
którewywołująemocjeuwidza.Tofilmstanowiprzedewszystkimonaszejoceniepostaci
jakąjestautorzdjęćfilmowych.
Fascynującyjestopisprocesuzmaganiasię,któryzaczynasięnapoczątkuwspólnejzre-
żyseremnpodróży”
,poszukiwaniewizualnegoprzełożeniaopowiadania,poszukiwaniaje-
dynychadekwatnychkluczyformalnych,któretrzebabędziezastosowaćwprzyszłejrealiza-
cji.Takjestzawszeprzynastępnymfilmie,znównwspólnapodróż”tylkozkimśinnym,albo
wciążztymsamymreżyserem.Znanesąprzecieżtakieznakomiteduetyreżyser-operator,
którepozostawiłyposobienajwiększedzieławhistoriifilmu.
Częstopytamstudentówjakopedagog,cojestnajważniejszedlaoperatora.Wymieniają
talent,kamerę,światło,aleniktniezauważa,żenajważniejszydlaoperatorajestreżyser,od
któregowychodzipropozycjawspółpracy.Bezreżyseraoperatornieistniejewzawodzie.
Atrakcjątegozawodujestciągłeposzukiwanieodmiennychśrodkówwyrazu,anowewy-
zwaniabezwzględnietegowymagająizregułyniemożemytakwprostprzenieśćzdobytego
razdoświadczeniadonastępnegoprojektu.Trzebaznaleźćinneukrytekodywscenariuszu
iwtedymożemyliczyćnapowiewświeżości.Czekamynato,żecośnaszaskoczy,zaintrygu-
je,porwie,uruchominowąenergię.Zawszeteżprzyświecamyśljaktopokazaćinaczejijak
tozrobić,żebytobyłotenpierwszyraz,żebyniktprzednamitegoniezastosował,ijesz-
cze,żebytobyłouniwersalne,żebyfilmspotkałsięzmasowymodbioremwkinach.Wtedy
mamypełensukces,sukcesnieraznacałymświecie,takjaktoobecniejestzfilmemIda.
Tenostatniprzykładświadczy,żeniemażadnychreguł.Zasadypowstająjakbyodnowa
przykażdymprojekcieitworząjeci,którzywnimuczestniczą.Niezwykletrafnewydajesię
mottoFryderykaSchillera:nsztukajesttymcosamoustanawiaswojąregułę”
,którewyko-
rzystałwswoimopracowaniuPiotrWojtowicz.Jesttozupełnieinnepodejścieniżrzemieśl-
niczezasadypanującewprzemyślefilmowym.
Autorzyzdjęćfilmowychpodkreślająwtejksiążce,żeważniejszaodwarsztatuitechno-
logiijestumiejętnośćbudowaniaemocji,ponieważwyroślioniwduchukinarozumiane-
gojakosztuka,któregopremieramusiodbywaćsięnadużymekraniewakciezbiorowego
