Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
jest–zwróciłsiędokelnera.–Tozamówimyprzystaw-
ki.Codlaciebie?
–Carpacciozmatiasaholenderskiego,kawiorzan-
chois,rzodkiewkipiklowane,kawiorzłososiaitatara
–wyliczyłKantowicz.
–Dlamniebędziecarpacciozmlecznejjagnięciny
orazgrillowanykoziserzeszparagami–podałJeske.
–Nadaniegłównedlapanów?–spytałkelner.
–Tyzamów–rzuciłKantowicz.
–Dzisiajweźmiemyogonywołoweoraz...–wertował
menu.–Ośmiorniczki.
–Bardzoproszę–kelnerwykonałgłębokiukłon.
–Niechpanniezapomniowódeczce–Kantowicz
skrzywiłsięwsubstytucieuśmiechu.
Kilkaminutpóźniejoszronionabutelkastanęłapo-
środkupółmiskówzprzystawkami,aJeskezacząłpeł-
nićrolęgospodarza.
–Pamiętasz,jakpomogłeśnamwygraćpoprzed-
niewyboryparlamentarne?–ministerrozlałpierwszą
stopkęwódki.
–Mówiszosfinansowaniuprzezmojąfirmęwaszego
deficytubudżetowego?–Kantowiczsięgnąłwidelcem
dotatara.
–Właśnieotym.
–Przypominaszmiotym,żemacieumniedług?
–zdziwiłsię.–Chujowodużydług?–uśmiechnąłsięna
wspomnienieobligacji,któreNarodowyBankPolskiku-
piłodjednegozbankówprywatnych,wcześniejwyemi-
towanychprzezrządspanikowanyziejącądziurąbudże-
tową.Działosiętoniespełnarokprzedwyborami,kiedy
tonotowaniaSprawiedliwejiPrawejPolskizbliżyłysię
18
