Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
lubświętyobrazek,tenlokatorpostawiłjednaknainne
credo:nDbajodobrąjakośćodpadówmetalinieżela-
znych:chrońjeprzedpomieszaniemizanieczyszcze-
niem”
,sygnowaneprzezCentralęGospodarkiZłomem.
Powiódłrazjeszczewzrokiempościanachisprzętach,
próbujączlokalizowaćodczucie,którepojawiłosię
odmomentuprzekroczeniaprogu.Jużmiał!Czułsię
jakwmieszkaniuuswojejbabci,niechjejziemialekką
będzie.
Kiedysiadałnakanapie,najpierwusłyszałjęksprę-
żynyzwiastującyniebezpieczeństwo,chwilępóźniejza-
padłsięwniejgłęboko.
–Dasięnatymspać?–przystojniakposzedłwślady
starszegokompana.
–Dasię–gospodarzprzycupnąłnapufiewbezpiecz-
nejodległości.–Dowszystkiegomożnasięprzyzwy-
czaić–dodałgłosem,wktórympobrzmiewałanuta
nitosmutku,ninostalgii.
–Nicinnegodosiedzenianiema?–skrzywiłsięprzy-
stojniak.–Ciężkomibędziepolewać...
–Jadziękuję,niepiję.
–Wszyscytakmówią–pieczołowicieodmierzałpor-
cjewódki.
–Alejanaprawdęniepiję...–protestowałnadal.
–Pij!–podsunąłszklankę.
Gospodarz,szukającpomocy,spojrzałznadzieją
nastarszegozmężczyzn.
Tenjednakgoniewidział,wciążbyłzajętylustro-
waniemotoczenia.Kawalerkabyłaurządzonawięcej
niżskromnie.Obokkomody,kanapy,stolika,przyktó-
rymsiedzieli,małejlodówki,kwiatkawdużejdonicy
8
