Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Cotojestopowiadanie?
9
niapowiązanezesobąnastępstwem”.MariaRenataMayeno
wa(1974:261),nawiązującdokoncepcjiLabovaiWaletzky’ego,
podkreślafakt,żewopowiadaniu
możemywskazaćnastępstwoczasowewyrażoneprzezniezależne
zdaniagłówne,takżenastępstwoczasowetychzdańjestzgodne
znastępstwemsytuacjiizdarzeń.Każdenastępnezdaniezawiera
wstosunkudopoprzedniegoelementpotem.
LubomirDoležel(1985:290)zanajistotniejszącechęwyróżnia
jącątekstównarracyjnychuznałistnieniewnichspójnejfabuły,
czyliukładuzdarzeńwświecieprzedstawionymukazujące
gonastępstwowydarzeńwczasieorazzwiązkiprzyczynowo-
-skutkowe.Rozpiętośćczasowafabułyjestwymogiemgatun
kowymtekstównarracyjnychzauważaMiekeBal(2012:216).
IchoćsłowateautorkaNarratologiiodnosidotekstówliterackich,
przecieżadekwatnerównieżwodniesieniudoopowiadańpo
tocznych.
Opowiadanieujmowanejakoczasowastrukturaznaczenia,czy
listrukturarozwijającasięwczasie,jestformą,którajakpodkre
ślaamerykańskinarratologGeraldPrinceodtwarzaupływcza
su,jestwięcwstaniepokazaćrelacjętemporalnąmiędzydwoma
stanamirzeczyizmianęsytuacjiwmiaręupływuczasu(Prin
ce,1973:58–59).FilozofPaulRicoeur(1988:241)nazywałnarrację
strażnikiemczasu,dowodząc,żeniemożnamyślećoczasiebez
odnoszeniasiędoczasuopowiedzianego.Akcentującczasowy
charakterludzkiegodoświadczeniaiodnoszącsiędokodówkul
tury,którenadająformęnaszymdoświadczeniomipozwalająna
samorozumienie,Ricoeur(1984:3)stwierdzał:flczasstajesięludz
kimwtakiejmierze,wjakiejjestzorganizowanywsposóbnar
racyjny”
.Niemamyinnegosposobuopisaniaflprzeżytegoczasu”
,
jaktylkowformienarracjidowodziłrównieżpsychologJerome
Bruner(1990:3–17).
Skorojednostkiludzkieucząsięflnabaziewłasnegodoświad
czeniaorazsamokształcenianazasadzieobserwacji”(Molicka,
2008),wymieniająsięzatemdoświadczeniami,opowiadającsobie