Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
doklasy,aTeobyłoczterylatastarszyodIgi.
NajlepszymprzyjacielemTytusabyłFilip,chłopiec
zeszkolnejławyizzapłotu.Domyprzyjaciółsąsiadowały
zesobą.Koledzyspędzaliwięcrazemdużoczasu.
DopaczkinależelirównieżJaśmina,młodszasiostra
Judyty,iMaurycy,tużpoTeonajstarszywekipie.Poza
kumplamiTytusiIgalinamielioczywiściesiebie.Pałali
dosiebiekuzynowskąmiłością,przyjacielskąwiernością
inadludzkąlojalnością,bylibratnimiduszami,rozumieli
siębezsłów.Zrobilibydlasiebiewzajemniedosłownie
wszystko.
Kuzynostwospędzałozesobąsporoczasu,spotykało
sięcodziennie.GdyIgaskończyładziesięćlat,aTytus
dziewięć,ustalilisobienawetpewienrytuałodkrywania
rodzinnychhistorii.Praktykowaligowbajkowejchatce
pańLeśniewskich.
Chatkabyładomempiętrowym,ztymżedużo
mniejszymniżwillaNowickichiRóżańskich.Budynek
zzewnątrzpokrywałapomarańczowo-kremowadrobna
cegła,drewnianeokiennicewkolorzezłotejmiedziotulały
oknaobrązowychramach,adownętrzadomu
prowadziłyczerwonedrewnianedrzwi.Poprzekroczeniu
proguchatkiwchodziłosiędomałegokorytarzyka,
azniegodoułożonegoprostopadledowejścia,
szerokiegowstosunkudocałegodomuprzedpokoju.
Naprzeciwznajdowałasięwyrwawścianie,nieprzejście,
alewyrwa,nierównomiernadziurastanowiącatransfer
zprzedpokojudosalonikupańLeśniewskich,wktórego
centrumstałkominekwtowarzystwiedwóchopasłych
foteli.Odwiedzającyczuli,żekominekwtamtymdomu
