Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
togłównemiejscespotkań,rozmów,posiadówek.Salonik
zjednejstrony–lewej,patrzącoddrzwiwejściowych
–sąsiadowałzkuchnią,adalejzłazienką.Zdrugiejstrony
graniczyłzmałympokoikiem,wktórympanie
zorganizowałysobiebibliotekęoraczejsurowym
wyglądzie,polatachzłagodzonymartystycznymi
dodatkamiiobrazamiIgaliny.Poprawejstronie
odwejściazkorytarzadoprzedpokojuznajdowałysię
–niczymukrytewścianie–bardzokręteiwąskieschody
jesionoweprowadzącenapiętro.Tammieściłasię
malutkałazienkaidwiesypialnie.Obokłazienkileżącej
zasypialniąpaniAdalinywbudowanokolejneschody,
równiewąskiejakpierwsze,ztymżetewiodły
naużytkowepoddaszeupstrzonemałymiokrągłymi
oknami.Paniewykorzystywałytamtąprzestrzeńjako
stryszek,naktórymwieszałypranie,składowałyozdoby
choinkoweiróżne,jaksiępóźniejokazało,ciekawe
skarby.Dziękitamtymskarbomstrychzrokunarok
nabierałdlaTytusaiIgalinyinnegoznaczenia,byłcoraz
bardziejmagicznyitajemniczy.Poddaszebajkowejchatki
miałowsobiecośwyjątkowego.
Wswoimrytualeodkrywaniahistoriirodzinnych
kuzynostwoudawałosięnabajkowystrychiszukało
skarbówprzeszłości.Robilitowtrzeciczwartekkażdego
miesiąca,bowtedypaniAdalinachodziłazawszenakawę
idrożdżowcadoswojejkuzynkiAnielli,adziecimogły
oddaćsięszperaniu.Wszystkoodbywałosięwtajemnicy.
WsumieaniTytus,aniIgalinaniewiedzieli,dlaczego
ukrywaliswójzwyczaj.Chybatrochędlatego,żetak
poprostubyłofajniej,ciekawiej,bardziejtajemniczo,
atrochędlatego,żeobojeczuli,żetematydotycząceich
