Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ścieżkazczarnychpłaskichkamieni,awchodziłosię
doniejprzezpodwójne,obszerne,ciemnogranatowe
stalowedrzwizwewnętrznymlustremweneckim
biegnącymasymetryczniewzdłużwrót,tużprzyklamce.
Parterbyłwysoki,miałokołotrzechmetrów,
cosprawiało,żepowejściudodomuogromnaprzestrzeń
ażzapieraładech.Zobszernegokorytarzazwielkąszafą
zlustrzanymidrzwiamiwchodziłosiędodługiego
iszerokiegoholuzakończonegopotężnymi,
ciemnobrązowymi,drewnianymischodamiprowadzącymi
napierwszepiętro.Stojącprzodemdoschodów,polewej
stronieholu,możnabyłozobaczyćbezdrzwiowewejście
dokuchnizjadalnią,adalej–przesuwnedrzwidosalonu,
podschodamizaśdrzwidołazienki.Poprawejstroniebył
korytarz,któryprowadziłdosypialnizgarderobąpaństwa
Nowickichorazłazienki,zktórejkorzystaliseniorzy.
Napiętrzejakopierwszywchodzącychnagóręwitał
kolejnyprzestronnyholzdużymoknemwkształciewieży
najegoprzeciwległymkrańcu.Holusianybyłdrzwiami
prowadzącymikolejnodoczterechsypialniorazdużej
łazienki.Jednąsypialnię–największą–zajęlimłodzi
małżonkowie,drugązarezerwowalidlamającego
niebawemnarodzićsięsyna,trzeciązaadaptowali
nagabinetdonaukiipracy,aostatniąokreślilimianem
pokojudlagości.Dominującąkolorystykąścianwwillibył
srebrzystygrafit.
WillapaństwaNowickichiRóżańskichstałanadługiej
działceniewcentrum,aleteżnieprzysamejgranicy
wioski.NiedalekoznajdowałsiędomAdalinyLeśniewskiej
ijejwnuczki.Tenumiejscowionybyłwrejoniezwanym
jużkrańcemwsi,zapodwórkiempańLeśniewskichnie
