Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
komunikacjiwtejsprawiezostałaustalonanieprzezemnie,więcnie
jamogłemjązmienić.Mogęciopowiedziećjeszczejednąhistorię,
świąteczną.CzytaliśmywszkoleHagadę[4]naPesachipodczas
pierwszegosederucaładrugaczęśćopowieścibyłaogetcie
warszawskim.UrodzinymojegoojcaprzypadałynadrugidzieńPesach
iwierzmi,żenigdyunasniebyłotowesołeświęto.Zawszeświece
byłyzapalanedlapamięci.
Rozmawiaszotymzeswojąsiostrą?
Onajestjedynąosobą,zktórąokazjonalnietetematyporuszam.Ale
terozmowynigdyniezaczynająsię:„Słuchaj,chciałbympogadać,
bowczorajstraszniepłakałem,gdysobieprzypomniałem…”.Nigdy
wtensposób.Tozaczynasięzwykleprzypadkiem.
Częstopłaczesz,myślącowojnie?
Dosyć,alejaraczejniemyślęowojniegeneralnie,tylkoolosach
moichrodziców.
Próbowałeśkiedyśpytaćmamęoprzeszłość?
Kilkaosóbpróbowałomnienamówić,żebymwziąłdyktafon
izacząłjąprzepytywać,aleniezrobiłemtegoinigdyniezrobię.Nie
dlatego,żemnietonieinteresuje,tylkodlatego,żeczujęsięzamoją
mamęodpowiedzialny.Odpowiedzialnyzato,żebywjejżyciu
pojawiałosięjaknajmniejcierpienia,aterozmowynapewnowiele
bygoprzysporzyły.
Odkiedyczujeszsięzamamęodpowiedzialny?
Odkiedyzrozumiałem,żemogęjąchronić,niezadającjejpytań.
Ilemiałeśwtedylat?
Mogłemmiećczternaście,piętnaścielat.Idodzisiajtakjest.
Towcalenieoznacza,żezmamąnierozmawiam.Dzwoniędoniej
codziennie.
Aztatąrozmawiałeś?
Mójtatazawszebyłnacośchory.Jakdzisiajwidzętych,którzy
wracajązAfganistanuczyzIrakuimajązdiagnozowany
PTSD
[5],tomyślę,żeutatytoniebyłozwykłechorowanie,tylkocoś
więcej.
Imójtata,imojamama,izapewnetwoidziadkowieorazrodzice
zostalinatrwałeuszkodzeni.Wzeszłymrokuwmoimmieściemłody
chłopakprzyniósłbrońdoszkołyispowodowałwielkidramat.Pewnie
czytałeśotymwgazetach.Dlanaswszystkichtobyłatragediainie
umieliśmysiępotymotrząsnąć.Jaktosięmadotego,cowydarzyło
sięnaszymrodzicom?Onitegodoświadczalicodziennieprzezwiele
