Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1
rądwyłączasięjakośprzedświtemiwszyscywCommonwealth
budząsięzlanipotem.WmieszkaniuFennessychwentylatoryokienne
znieruchomiaływpołowieobrotu,alodówkapokrywasiękroplami
rosy.MaryPatwsuwagłowędopokojuJulesiwidzicórkęnałóżku,
zzamkniętymioczami,znawpółotwartymiustami,oddychającą
płytkowwilgotnąpoduszkę.MaryPatidziekorytarzemdokuchni
izapalapierwszegotegodniapapierosa.Wyglądaprzezoknonad
zlewemiczujezapachgorącabijącegoodceglanejwnęki.
Otym,żeniemożezaparzyćkawy,przekonujesiędopierowtedy,
kiedysiędotegozabiera.Zaparzyłabyjąnakuchence–jestnagaz
–alegazowniznudziłysięjejwymówkiiwzeszłymtygodniufirma
zawiesiłausługi.Żebywydobyćrodzinęzzadłużenia,MaryPatwzięła
dwiezmianywmagazynieobuwniczym,wktórymdorabia,alenadal
czekająjątrzykolejneszychtyiwyprawadobiuraobsługiklienta,
zanimbędziemogłaponowniezagotowaćwodęczyupieckurczaka.
Zanosidosalonukosznaśmieciizgarniadoniegopuszkipopiwie.
Opróżniapopielniczkizestolikakawowegoipodręcznegoijeszcze
jedną,którąznalazłanatelewizorze.Zauważawekranieswojeodbicie
iwidzistworzenieniedającesiępogodzićzwyobrażeniem,którego
trzymasiękurczowowumyśle,zobrazemmającymniewiele
wspólnegozespoconymkołtunemzmatowiałychwłosówiobwisłym
podbródkiem,zpostaciąubranąwkoszulkębezrękawówiszorty.
Nawetwmdłejszarościekranuwidzinaudachniebieskieżyły,
cowjakiśsposóbwydajesięniemożliwe,jeszczenie.Jeszczenie.
Madopieroczterdzieścidwalata,którytowiekkiedyś,nodobra,
kiedymiaładwanaścielat,jawiłsięjejjakprzestąpieniejednąnogą
progupoczekalniPanaBoga,aleteraz,kiedygoosiągnęła,nieczuje
sięinaczejniżzwykle.Madwanaścielat,dwadzieściajeden,
trzydzieścitrzy,mawszystkietelatajednocześnie.Alesięnie
starzeje.Niewsercu.Niewumyśle.
Patrzynaswojątwarzwtelewizorze,odsuwającmokrepasma
włosówzczoła,kiedyodzywasiędzwonekudrzwi.
Poszereguwłamańdwalatatemu,latemsiedemdziesiątego
