Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
siebietylepragnęła;rządziławjegoimieniu,pozorniewyrzekającsię
świataimyśląctylkooniebie.
Saint-Lucniespokojny,żeniktzfamilikrólewskiejnieprzybywa,
starałsięuspakajaćswojegoteścianiepomałutemudręczonego.
Przekonany,jakwszyscyowzględachkróladlazięcia,liczyłon,
żejegocórkałaski,aniegniewkrólazaślubi.
Saint-Lucstarałsięnatchnąćweńpewność,którejsamniemiał,
ajegoprzyjaciele:Maugiron,SchombergiQuelus,wbogatych
strojach,którenabitezłotemwyglądałyjakpółmiskizgłowami
nauczcieHeroda,powiększalikłopotironicznemiuwagami.
—OBoże!—mówiłQuelus—żalmicięmójprzyjacielu,
alejesteśzgubiony.—Królniechętny,żeniezważałeśnajegorady,
książęAndegaweński,żeżartowałeśzjegonosa.
—Bynajmniej—odrzekłpandeSaintLuc—królnieprzybył,
bopojechałdolaskuVincennes,książęzaśAndegaweńskidlatego,
żedamy,wktórejszaleniesiękocha,zapomniałemzaprosić.
—Czyżniewidziałeśtwarzykrólaprzyobiedzie?—zagadnął
Maugiron.—Albożtobyłatwarzczłowieka,którymajechać
namodlitwę?CozaśdoksięciaAndegaweńskiego,gdybynieprzybył
dlategocomówisz,moglibyprzecieżprzybyćjegoprzyjaciele.
—Patrzaj,zupełnezaćmienie,niemanawetowegołami-góry
deBussy.
—Tak,panowie—mówiłksiążędeBrissacsmutniewstrząsając
głową—jesttoogólnaniełaska.MójBoże!dlaczegóżdommój,cały
poświęconypanującym,niepodobałsięJegokrólewskiejmości?
Istarydworakzboleściąwzniósłwgóręręce.
MłodziludziespojrzawszynapanadeSaint-Luc,roześmielisię
nagłosizamiastuspokojeniamarszałka,dozupełnegoprzywiedli
gozwątpienia.
Pannamłodamilczącaizamyślona,równiejakojciecbadała
wduszy,czemjejmążnaraziłsiękrólowi.
Saint-Lucwiedziałprzyczynęidlategonajmniejzewszystkichbył
spokojnym.
Nagle,drzwiami,któremisięwchodziłodosali,doniesiono
oprzybyciukróla.
