Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
—Mogąprzyjśćchwiledecydujące,wktórychzdanie
światłemożezaważyćnaszali.Nie,nie,panie
szambelanie,trzebazostać,pańskimobowiązkiemjest
nieustępować.
—Rozumiempiękniewypowiedzianąmyśl,jednakże
będzietudosyćochotnych...
—Mylisiępan—przerwałTalleyrand.—Cesarzdziś
zapytywałopana.
Szambelanamrowieprzeszło,wyprostowałsię
nakrześleitrwożliwiewyszeptał:
—Cesarz?Doprawdy,niewiem,czymzasłużyłemsobie
natylełaski.
—Ach!Panieszambelanie—odrzekłksiążę
Benewentu.—Totylkoznajomośćludzi,sztuka
odgadywaniaich,wczymnajjaśniejszypanzawsze
celuje.Powiempanuwięcej,cesarzraczyłnietylko
pytać,leczwyraziłżyczeniewidzeniapanaszambelana
naprzyjęciuwzamku.
—Życzeniejegocesarskiejmościjestdlamnie
rozkazem.
—Bardzoszczęśliwyjestem,żebędęmógłpowtórzyć
najjaśniejszemupanutojegooświadczenie.Alewszak
ipaniszambelanowanieodmówiswegoprzybycia?
—Jeżelitylkozdrowiejejposłuży.
—Więcjestcierpiąca?
—Właśnietak,słabowitaogólnie.
