Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
KSIĘGADRUGA
357
B
WIĘCja,powiedziawszyto,myślałem,żemijużciężar
przemawianiaspadłzgłowy.Atobył,zdajesię,tylkowstęp.
BoGlaukonzawszebardzopomęskustajewobecwszystkiego,
więctakiwtedynieprzyjąłtego,żeTrasymachustałnasiłachimiał
dość;więcpowiada:Sokratesie,czytychcesz,żebyśmywyglądali
naprzekonanych,czyteżchcesznasprzekonaćnaprawdę,
żenawszelkisposóblepiejjestbyćsprawiedliwymniż
niesprawiedliwym?
—Naprawdę—powiedziałem—wolałbymto,gdybytoodemnie
zależało.
—Wtakimrazie—powiada—nierobisztego,czegochcesz.
Bopowiedzmi,czyniewydajecisię,żeistniejetakiedobro,które
radzibyśmyposiadaćniedlatego,żezmierzamydojegoskutków,
aledlatego,żekochamyjedlaniegosamego?Takjakradość
iprzyjemności,któreszkodynieprzynosząinicznichnapotem
niewynikainnego,jaktylkoradość—dlatego,któryjeposiada.
—Mniesię—mówię—wydaje,żejestcośtakiego.
C
—Nocóż?Ato,coisamoprzezsiękochamy,izewzględu
najegoskutki.Jaknaprzykładznowu:rozsądekiwidzenie,izdrowie;
przecieżtakierzeczykochamyzjednegoizdrugiegowzględu.
—Tak—powiedziałem.
D
—Aczywidzisz—powiada—pewnątrzeciąpostaćdobra,
doktórejnależąćwiczeniagimnastyczneipoddawaniesięleczeniu,
ileczeniedrugich,iinnerobieniepieniędzy.Toprzecieżsąrzeczy
przykreitrudne,możnapowiedzieć,aleprzynosząnampożytek
