Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
—Atywidzisz—powiada—ilunasjest?
—Jakżebynie?
—No,tomusicie—powiada—albotychtutajpokonać,
albozostaniecienamiejscu.
—Noo—mówię—jeszczejednamożliwośćzostaje;może
mywasprzekonamy,żetrzebanaspuścićdodomu.
—Aczyżbyściepotrafiliprzekonaćtakich,coniesłuchają?
—Żadnąmiarą—mówiGlaukon.
—Więc,żemyniebędziemysłuchali,tegobądźciepewni.
328
IAdejmantmówi:Towynaprawdęniewiecie,żepochodniebędą
wieczorem,itozkoni,nacześćbogini?
—Zkoni?—powiadam.—Tojednaknowarzecz!Pochodnie
będąmieliwrękuibędąjesobiezrąkdorąkpodawali,ścigającsię
nakoniach?Czyjakmówisz?
—Takjest—mówiPolemarch.—Adotegojeszczeurządzą
nocnenabożeństwo,którewartozobaczyć.Wstaniemypokolacji
ibędziemyoglądalitęuroczystość;spotkamytamwielumłodychludzi
ibędąrozmowy.Zostańciekoniecznie;niemożeciezrobićinaczej!
WięcGlaukonpowiada:Zdajesię,żetrzebazostać.
Jamówię:Jeżelisiętakzdaje,toitrzebatakzrobić.
C
II.Więcposzliśmydodomu,doPolemarcha,iLizjaszaśmytam
zastaliiEutydema—tobraciaPolemarcha;noiTrasymacha
zChalkedonu,iCharmantidesazPajanii,iKlejtofonta,syna
Aristonima.AbyłwdomuiojciecPolemarcha,Kefalos.Wydałmisię
bardzostary.Bojagoteżidługiczasniewidziałem.Siedział
zwieńcemnagłowiewfotelu,zjakąśpoduszkąpodgłową.Właśnie
byłzłożyłofiaręwpodwórzu.Więcusiedliśmysobiekołoniego.
Botamjakieśkrzesłastałynaokoło.
D
Kefalos,jaktylkomniezobaczył,zarazmnieserdeczniepozdrowił,
alepowiada:Sokratesie,nieczęstosięiunaspokazujesz,tutajnadole,
wPireusie.Atrzebabyłoprzecież.Bogdybymjajeszczemiałdosyć
sił,abybeztrudnościchodzićdomiasta,tobyniebyłotrzeba,żebyś
