Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
NauczanieproblemowesięgaswymikorzeniamipołowyXIXwieku,doekspe-
rymentalnejszkoływChicago,którejzałożyciel,JohnDevey,uważał,żeuczenie
siępowinnostanowićaktywnyproces,wktórymuczącysiębadająipoznająbliskie
imśrodowisko,samodzielniemyśląciprzeżywającokreślonesytuacje,arelacje
międzyuczniamiinauczycielamimającharakterbardziejdemokratycznyniżpater-
nalistyczny.Nauczanieproblemoweniejesttylkotechnikączyorganizacjąkształ-
cenia;jesttoswoistafilozofiakształcenia,mającaodniesieniedoróżnychdyscyplin
edukacji.
WmedycynieWydziałLekarskiUniwersytetuMcMasterwSherbrook
wKanadziejakopierwszyprzedczterdziestulatywprowadziłtzw.PBLtutorial,
systemkształcenia,wktórymstudenciwmałychgrupachuczylisięrozwiązywania
problemówmedycznychwsposóbsamodzielny,alepodokiemprowadzącegogru-
nauczycielatutora.
Ciekawostkąmożebyćto,żewAkademiiMedycznejwPoznaniu,jużwroku
1964przygotowywanosiędowprowadzeniategosystemu,tworzącdziesięciooso-
bowegrupystudenckie,awśródkryteriów,napodstawiektórychdokonywanowy-
borukandydatównastudia,szczególnąuwagęzwracanonaniezależnąosobowość
kandydata,samodzielnośćmyśleniaiszerokośćzainteresowań.Niestety,skończyło
sięnaprzygotowaniach,gdyżuznanopomysłzazbytnrewolucyjny”.Obecniena-
szeuczelniemedycznekształcąraczejkandydatównauczonychispecjalistówwie-
dzymedycznej.Ztegopowodulekarzogólny,czylirodzinny,wymagadalszegodo-
kształceniawciągukolejnychkilkulat.Próbujesięostatniozmienićtakistan
rzeczyprzezwprowadzenienowegoprzedmiotu,medycynyrodzinnej,doitak
przeciążonychstarychprogramów,aleprzypominatoinstalowaniekolejnejprzybu-
dówkiwpękającymjużbudynku.
Istotąnauczaniaproblemowegojestzwiększenieskutecznościkształceniaiwy-
robienieumiejętnościcelowegowyszukiwaniaorazwartościowaniainformacjipo-
trzebnychwleczeniu,atakżeumiejętnościwspółdziałaniazinnymiwcelurozwią-
zaniarzeczywistychproblemów.Wnaukachmedycznychobowiązywałdotychczas
systemnauczaniaopartywpierwszymrzędzienastrukturachciała,potemnaczyn-
nościtychstruktur,następnienaczynnikachuszkadzających,m.in.wirusach,bak-
teriachipasożytach,aostatecznienajednostkachchorobowych.Psychikaczłowie-
kaijegozależnośćododdziaływańśrodowiskowychpotraktowanebyły
marginalnie.Owocemtakiegonauczaniajestwspółcześniemedycynasomatyczna
układowo-narządowa.
Problemowenauczaniemedycynywiążesięzcałościowympodejściemdoczło-
wieka,wjegorozwoju,zdrowiuichorobie.użytemuzintegrowanepozyskiwanie
przezstudentówwiedzydotyczącejnaukpodstawowychiklinicznychjednocze-
śnie,wtrakcierozwiązywaniarzeczywistegozagadnienia.Naprzykładzastanawia-
jącsięnadrozpoznaniemileczeniemchoregozzawałemserca(niezawałuserca
uchorego!),sięgasiędowiedzyzzakresuanatomii,histologii,patologii,bioche-
mii,kardiologii,radiologiiitd.,korzystasięzinformacjizawartychwmateriałach
pisemnychizwiedzynauczycieli(konsultacje).
Studenciwgrupach6–10-osobowych,powstępnymprzygotowaniunawykła-
dach,seminariachićwiczeniach,samodzielniedochodządorozpoznaniachoroby
ipropozycjileczenia,oczywiściepodokiemnauczyciela,któryzbokunadzoruje
burzęmózgówiwłączasięjedyniewtedy,gdyjestotoproszonylubgdydyskusja
zbaczawniewłaściwąstronę.
23