Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozdział2.PedagogikaspołecznaijejwyzwanianapoczątkuXXIw.
53
środowiska,jegoelementówprzyrodniczych,urbanistycznych,instytucjonalnych
itp.Wpedagogicespołecznej,jakojednejznaukośrodowiskużyciaczłowieka
iśrodowiskuwychowującymgowróżnychfazachżycia,dająsięwyodrębnić
aktualneproblemybadawcze,które–zdaniemWojciechaSroczyńskiego(2004,
s.29)–tworzyćmogąpodstawydyscyplinyonazwiepedagogikaśrodowiskowa.
Jednymznichsąprogramypraktycznejreintegracjiindywidualnejlubspołecznej
osóbigrupludzkichwcześniejzmarginalizowanychlubwykluczonych.Zbadań
empirycznychKazimierzaW.Frieskewynika,żesukcesmerytoryczny(rewitalizacji
życiowej)możnaokreślićprzezliczbęosóbwkonkretnymśrodowisku,które–po
przejściuprzezdanyprogram–wróciłydokonwencjonalnejnormalności,
uzyskałyzdolnośćdosamodzielnegouczestnictwawrozmaitychwarunkachżycia
zbiorowego(Utopieinkluzji.Sukcesyiporażkiprogramówreintegracjispołecznej,
2004,s.74).Przedmiotemwzmożonejtroskisąspołecznościlokalne,takżemałych
miastpolskich.Środowiskateodpołowylat90.zostaływdużymstopniu
spauperyzowane(redukcjazakładówpracy,połączeńkolejowych,szkółmaturalnych
itd.).Synonimemdegradacjitegotypuśrodowiskjesttelewizyjnyserialsatyryczny
„Stacyjka”.CzaswięcnaichreintegracjęspołecznązPolską.JerzyModrzewski
twierdzi,że:„Wachlarzróloferowanychjednostcewsymbolicznymisocjetalnym
wymiarzekulturydanegospołeczeństwajestzróżnicowanylokalnie,ograniczony,
tworzącsekwencjęfazbiografiijednostkitypowejdladanejkulturyijejspołecznej
reprezentacjiizróżnicowanej,codoowegoobrazu(scenariusza),dynamikiiczasu
ichekspozycji”(Modrzewski,2004,s.216).
Toteżbezklasycznychujęćiwyjaśnieńpedagogówspołecznychisocjologów
edukacji,przebiegiwynikiprowadzonejunasreformyszkolnictwastanąsię
wielkązagadką.Ztychrównieżwzględównależykontynuowaćwnaszych
uczelniachkształcenienaspecjalnościachpedagogikiopiekiipracysocjalnej,
resocjalizacji,socjoterapii,animacjispołeczno-kulturalnej,promocjizdrowia
iedukacjiekologicznej,anawet,szerzejujmując–edukacjiśrodowiskowej.
Pozyskamywtensposóbadeptówzaangażowanychwprzeobrażeniaśrodowisk
lokalnych,szczególniezaniedbanychkulturowoiekonomicznie.Takteżwidział
rolęinteligencjipolskiejnaprowincjiFranciszekBujak(lata20.i30.IIRP).
Wświetlewieludiagnoz(Utopieinkluzji.Sukcesyiporażkiprogramówreintegracji
społecznej,2004),pedagogikaspołecznanadalmożebyćteoriąedukacyjnego
działaniawśrodowisku.Możeteżodważniejniżdotądwkraczaćnaterenyobjęte
działaniemdemokratycznychstrukturpaństwa.Wzależnościodpotrzeb,jejrola
możepolegaćnawspieraniusocjalno-kulturalnejdziałalnościpaństwa,możeteż
osłabiaćmonopolodgórnych,centralnieprzyjmowanychrozwiązań,takżetych
płynącychzUniiEuropejskiej.
Najpełniejszejilustracjipodstawowychzadańimożliwości,którestajądziś
przedpedagogikąspołeczną,dostarczaproblematykamałychojczyzn–sądzi
W.Theiss(por.Małaojczyzna.Kultura,edukacja,rozwójlokalny,2001).Termin
ten,bardzoobecniepopularny,anawetnadużywany,określapsychofizyczną
przestrzeńpowstałąwwynikugłębokiegozaangażowaniasięczłowiekawotacza-
