Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
30
Rozdział1.Koncepcjametodologiczna…
1—bardzodobra,
2—dobra,
3—dostateczna,
4—niedostateczna.
Następnieobliczanoposzczególnewartościoczekiwanewedługwzorów(2):
EA1=
OA1+OA2+OA3+OA4+OB1+OB2+OB3+OB4
(OA1+OA2+OA3+OA4)×(OA1+OB1)
EA2=
OA1+OA2+OA3+OA4+OB1+OB2+OB3+OB4
(OA1+OA2+OA3+OA4)×(OA2+OB2)
itd.orazodpowiadająceimwartościχ
2wedługwzorów(3):
χ2A1=
(OA1–EA1)
EA1
2
χ2A2=
(OA2–EA2)
EA2
2
itd.,acałkowitąwartośćχ
2obliczanowedługwzoru(4):
χ
2=χ2A1+χ2A2+χ2A3+χ2A4+χ2B1+χ2B2+χ2B3+χ2B4
Dlaliczbystopniswobody(5):
df=(r–1)(k–1)=3
iprzyjętegopoziomuistotnościα=0,05wartośćkrytycznateoretycznego(tabli-
cowego)testuχ
2
αwynosiła:
χ
2
α=7,82
Jeżeli(6):
χ
2<χ2α
tzn.wartośćempirycznatestuχ
2byłamniejszaodwartościkrytycznejteoretycz-
negotestuχ
2
α,wówczasróżnicemiędzybadanymicechamiuważanebyłyzanie-
istotne,przypadkowe,cosprawiało,żeniebyłopodstawdoodrzuceniahipotezy
owzajemnejniezależności.
