Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Właściwiemamdlapanipropozycję.
No,nietracipanczasunauprzejmostki,pomyślałam.Szybko
przeszedłdokonkretów.Uśmiechnęłamsięwduchu.
–O.Zamieniamsięwsłuch.–Uniosłambrwi,udającszczere
zaciekawienie.
–Pomyślałem,żepewniechciałabypaniuwolnićsięodproblemu.
Ociekałjadowitąuprzejmością.Niezemnątenumery,Brunner.
–Niewydajemisię,żebymmiałajakiśproblem.Czyżbywiedział
panoczymś,oczymjaniewiem?–zażartowałamzprzekąsem.
Rozłożyłręce.Narękawachjegokoszuli,podpachami,zauważyłam
plamypotu.
–Och,pomyślałem,żepewniechcepanijaknajszybciejwracać
doswojejkancelarii.Musibyćpanibardzozajętąosobą.
Skrzywiłamsięwduchu.
–Nierozumiem,cotomadorzeczy?
–Nodobrze,powiemwprost.Chciałbymodkupićposiadłośćpani
ciotki.
–Mapannamyślimojąposiadłość?–doprecyzowałam
zpremedytacją.
Niechciałokazywaćzłości,alewidziałam,żesiępowstrzymujetak,
żeażzrobiłsięczerwony.
–Tak,paniposiadłość.Chciałbymjąkupić.
Spodziewałamsiętego.Byłampewna,żeprędzejczypóźniejktoś
złożymitępropozycję,aleniesądziłam,żepadnieonatakszybko.
Ciałociotkijeszczenawetnieostygło.Niepoczekałnawet
dopogrzebu,takgoświerzbiło,żebyubićteninteres.
