Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
testamentem.OderwałamwzrokodpanaMarka,byprzyjrzećsię
wymienianympokoleiosobom.
Zebrałosięichsporo,więcej,niżbymprzypuszczała,ijaksię
okazało–kojarzyłamwszystkie,przynajmniejzesłyszenia.
Naniektórychminionelataodcisnęływyraźnyślad.Innibylimoimi
rówieśnikami–studiowalilubledwiekończyliszkołę,kiedy
wyjeżdżałam.Corobiliteraz?NakoszulceMarcina,dawnego
klasowegokolegi,dostrzegłamnadruk:„GłosPełnika”.Najwyraźniej
tomiałkiepiśmidłonadalsięukazywało.
Niespodziewałamsięażtakiegozainteresowania.Posiadłośćciotki
byładużaisporowarta,aleopróczniejEdnaniemiałaniczego.Była
zmuszonaotworzyćwdworkupensjonat,bywogólezwiązaćkoniec
zkońcem.Pozanieruchomościązjejrodzinnegomajątkuniepozostało
zupełnienic.
Tymczasemnotariuszskończyłmonotonnerecytowanienazwisk.
–Dniadwudziestegodziewiątegowrześniadwatysiącetrzynastego
rokuzjawiłasięumnieEdnaGetner,abywmojejobecnościspisać
swójtestament.Wobliczuposiadanegoaktuzgonuprotokołujęjego
otwarciewdniudzisiejszym,wobecnościwyżejwymienionych
zainteresowanych.–Zapisałcośnatrzymanymprzezsiebie
dokumencie,odchrząknąłizacząłczytać:–Ja,EdnaGetner,urodzona
pierwszegostyczniatysiącdziewięćsetsześćdziesiątegopiątegoroku
wPełniku,nawypadekmojejśmiercicałyposiadanymajątek
przekazujęEmiliiLipskiej,nadktórąsprawowałamopiekęjako
rodzinazastępcza.WskładmajątkuwchodzipałacGetnerówikonto
bankowe,naktórymznajdujesiękwotadwudziestutysięcyzłotych.
Skończył.Złożyłkartkęizkamiennątwarząrozejrzałsię
pozebranych,zatrzymującwzroknamnie.
Turskiprychnąłcicho,ktośpostukałdługopisemwstół,ktośinny
pokiwałzprzekąsemgłową.
–Towszystko?–wymsknęłosięsynowiTurskiego.
Andrzejbyłodemnieniewielestarszyizawszemiałniewyparzony
język.Kawałdrania.Wiódłprymwgrupienajwiększychszkolnych
