Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
9
Wspomnianewarstwy,jaknietrudnozauważyć,sąanalogicznedo
tychznanychteoriiipraktycemediówcyfrowych.Motywacjędotakie-
goujęciatematumożnazaczerpnąćzwielokrotniedokonanejobserwa-
cjiteoretykówperformansówcyfrowych,dotyczącejtego,żewłaściwo-
ścinowychmediówprzenikajądostrukturwystępów4.Idąctymtropem,
możemywpisaćopisywanezjawiskawstereotypowąhistoriętechnolo-
giimedialnych,stwierdzającnp.,że:tworzeniemachinteatralnychza-
stąpiłodziśingerowaniewmaterialnepodstawymediów–hardware.
Instrukcjewystępówprzybrałyformęoprogramowania(software’u),
wyznaczającegostrukturalnyprzebiegdziałań,apodmiotkomunikacji,
biorącyudziałwperformansie,stałsięnietylkoaktorem,tancerzemczy
wykonawcą,alenadewszystkoużytkownikiemmediów,określanym
(pierwotniewżargoniekomputerowym,apóźniejnietylkotam)jako
wetware.Wpewnejmierzeniesposóbniezgodzićsięztakąobserwacją.
Sposobyporozumiewaniasięznanezmediówopartychnadziałaniach
komputerówwpłynęłyistotnienakomunikacjęwsztukachperforma-
tywnych.Historiewzajemnegooddziaływaniamediówisztukwyko-
nawczychmożemyodczytaćjakoserięprzedsięwzięćoddającychpostęp
technologiczny.Takprzedstawionahistoriarelacjiteatru,performansu
itechnologiimedialnychmożejednakpodlegaćkrytyce.
Tegorodzajuprostestwierdzeniekłóciłobysięzpodejściemdohisto-
riimediów,jakieodnajdziemynp.wkoncepcjiremediacji.Zgodnieznią
nietylkonowemediazastępująizawierająwsobiestare,lecztakżesta-
rezmieniająsiępodwpływemnowych.Scenotechnikateatruiopery
wykorzystujerozwiązaniaautomatykiirobotyki.Współczesneflmachi-
nyteatralne”wprawianesąwruchzapomocąkomputerów,aelektroni-
kęporuszającąkonstrukcjescenicznemożemy,bezwiększychzarzutów
onieprecyzyjność,nazwaćhardware’em(np.wStiftersDingeHeinera
Goebellsa,opisywanymwrozdzialeII).Dawnesystemynotacjiruchu
4Byprzedstawićtenproces,SteveDixonposługujesiępojęciemfltranskodo-
waniekulturowe”wujęciuManovicha,któreoznacza,wnajogólniejszymsensie,
nakładaniesięlogikkulturowejinowychmediów(zob.L.Manovich,Językno-
wychmediów,tłum.P.Cypryański,Warszawa2006;S.Dixon,DigitalPerformance,
Cambridge2007).Zjawiskotobywaokreślanerównieżjakointermedialnośćme-
diówcyfrowychisztukperformatywnych(zob.IntermedialityinTheaterandPer-
formance,red.F.Chapple,C.Kattenbelt,Amsterdam2006).
