Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
2.ONIEMIECKICHPRZYPADKACH
Wjęzykuniemieckimwystępujątylkoczteryprzypadki:
Nominativ(mianownik)
Genitiv(dopełniacz)
Dativ(celownik)
Akkusativ(biernik)
Odpowiadająonenanastępującepytania:
Nom.wer?was?(kto?co?)
Gen.wessen?(czyj?)
Dat.
Akk.wen?was?(kogo?co?)
wem?(komu?)
Przyokazjipoznaliśmyskrótynazwprzypadków,którymiposługujemysięna
codzień.Terminytewartosobieprzyswoić,ponieważwdalszejczęściksiąż-
kibędziemysięposługiwaćczęściejniemieckiminazwaminiżichpolskimi
odpowiednikami.Wynikatozfaktu,żezastosowaniaposzczególnychprzy-
padkówniezawszesiępokrywają.Wjęzykuniemieckimniewystępujątakie
znanenamzjęzykapolskiegoprzypadki,jak:narzędnik,miejscownikiwo-
łacz.Języktenmajednakwłasnestruktury,którezpowodzeniemjezastępują.
Stosowaniepolskiegonazewnictwamożebyćmomentamimyląceiwprowa-
dzaćpewnenieporozumienia.Pamiętajmy:niemieckieprzypadkimająswoje
polskieodpowiedniki,aleczasamiużywamyichwinnychsytuacjachiwinny
sposóbniżwjęzykupolskim.Zilustrujętoprzykładami.
Wjęzykupolskimwołaczjeststosowanydośćrzadko;corazczęściej
wmniejstarannejpolszczyźniebywazastępowanymianownikiem.Wnie-
mieckimużywasięzawszeNominativu:
Adam,besuchstduunsheute?
Adamie(Adam),odwiedzisznas
dzisiaj?
Narzędnika,jaksamanazwawskazuje,używamy,wymieniającnp.narzę-
dzie,którymsięposługujemy.Mówimy,żerobimycośmłotkiem,nożyczkami,
podróżujemysamochodem,tramwajem,statkiemitd.Jakjużwiemy,chociaż-
byzpierwszejczęściPoprostumów!(por.podrozdział2.7.2),wtakiejsytuacji
wjęzykuniemieckimstosujemyprzyimekmit,łączącysięzawszezDativem:
2_Poprostumow.indd9
08.03.202310:49:58
