Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wchodzącnanaszteren.Mamnadzieję,żemoże
ztegowszystkiegourodzisięchociażcoś
pozytywnego–jakiśrozwójwiedzy,współczucia,
wzajemnegoszacunku.
WPolscenienoszeniemaseczkiurosłodorangisymbolu
–stałosięmanifestacjąwolnościosobistej.
Dokładnie.„Niktminiebędziemówił,comam
nakładaćnatwarz”.Myślę,żetojestsyndrom
ogromnegoproblemunaszegospołeczeństwa.Brak
solidarności,rzeczywistejsolidarnościpomiędzy
ludźmi,naszegoizmiźlepojętawolność,któranie
liczysięzdrugimczłowiekiem.Alejesttotakże
kwestiawychowania.Kiedyśczytałam,tobyłychyba
jakieśwskazówkiczynawetprogramwychowania
obywatelskiegodzieciweFrancji.Notopoprostu
małozkrzesłaniespadłam.Towogóleinnyświatniż
unas.Unaswychowujemyludzidokonkurencji.Masz
byćgwiazdąbezwzględunawszystko–najlepszy,
najsprawniejszy,bezoglądaniasięnakolegów,nato,
czynietrzebasięzatrzymać,żebyimpomóc.
Ideawspółodpowiedzialnościzaspołeczeństwotomyśl,
którąbardzopielęgnujepaniKrystynaStarczewska,
założycielkaZespołuSpołecznychSzkół
Ogólnokształcących„Bednarska”.
Znamysięoczywiście.
Onapowtarzadokładnietosamo–żewszkole
wychowujemydziecinaliderów,szykujemydorywalizacji,
wyściguszczurów,przekonujemy,żetylkonajlepszysię
liczy.Maszerujalbogiń,przepraszamzaprzejaskrawienie,
alewidzętonacodzień.Agdzieżyciewewspólnocie?
Gdziepracawzespole,graniedojednejbramki?
Nowłaśnie,niewychowujemydożycia
wewspólnocieipracywzespole.Najzwyczajniej
wświecie.Tosięprzejawiawszędzie,wnaszymżyciu
