Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ipodjąćzadanieprzewartościowaniawszystkich
wartości,wyznaczonewiektemuprzezNietzschego
iprzedefiniowaneprzezAntoninaArtaudawdwudziestym
wiekunaogólnądewaluacjęwartości.Przedsięwzięcieto,
choćmożesięwydawaćniewykonalne,dajepodstawę
niezwykleskutecznejstrategii,zgodniezktórą
modernistyczniautorzyczująsięzwolnieni
ododpowiedzialności,podczasgdyzarównotwórcy
opiewającyswojąepokę,jakici,którzyjąkrytykują,
pozostajądobrymiobywatelamiswoichspołeczeństw.
Autormodernistycznydążydowłasnejdetronizacji
–pragnieprzestaćbyćmoralnieużytecznydla
wspólnoty,chcebyćpostrzeganyniejakokrytyk
społeczny,leczobserwator,duchowyawanturnikczy
wyrzutek.
Nieuchronnąkonsekwencjądetronizacji„autora”jest
redefinicja„pisarstwa”.Skoropisarstwosamonie
definiujesięjużjakodziałanieodpowiedzialne,wówczas
pozorniezdroworozsądkowerozróżnienienadzieło
itwórcęczywypowiedźpublicznąiprywatnąstajesię
nieaktualne.Całaliteraturaprzedmodernistyczna
wywodzisięzklasycznejkoncepcjipisarstwajako
dokonaniabezosobowego,samowystarczalnego
iniezależnego.Literaturanowoczesnaproponujeideę
odmienną–romantycznepojmowaniepisarstwajako
medium,wktórymwyjątkowaosobowośćheroiczniesię
obnaża.Abymócczytaćtęgłębokoprywatną,
przetworzonąnapotrzebypublicznościliteraturę,nie
trzebamiećrozległejwiedzyoautorze.Choćbiografia
Baudelaire’ajestdobrzeznana,aożyciuLautréamonta
niewiemyniemalnic,
Kwiatyzła
oraz
PieśniMaldorora
