Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
werset281suryIIikilkainnych.
Innycharaktermająpraktycznepodziałysur,stosowaneze
względów
mnemotechnicznych
(por.
też
podziały
tekstu
koranicznego).Otóżsurydzielonona:
–długie(ṭūlī,pl.:ṭuwal);dotejgrupynależysiedemnajdłuższych
początkowychsur:Al-Baqara(II),l‘Imrān(III),An-Nisā’(IV),Al-
Mā’ida(V),Al-An‘ām(VI),Al-A‘rāf(VII)orazYūsuf(XII);
–licząceponadstowersetów,akrótszeodwyżejwymienionych
(zwiesięje:mi’ūn‘setki‘);
–maṯānītenterminomówionowyżej,wtympodzialechodzi
osiedemsur(stądsab‘atmaṯānī),mającychmniejniżstowersetów,
któreprzedstawiająlosysiedmiuproroków(Nūḥ,Hūd,Ṣāliḥ,Lūṭ,
Šu‘ayb,MūsàiIbrāhīm)orazichludów;
–mufaṣṣal(krótkiejakfuṣūl):takokreślasięnajkrótszesury
koraniczne.
Gromadzenietekstukoranicznego
Mahometnieinteresowałsiętym,bywygłaszaneprzezniego
objawieniaBoskiezostaływjakiśsposóbzachowane.Wielemogło
bytegoprzyczyn.Pierwszązapewnebyłata,żezajegożyciawśród
Arabównieistniałajeszczeutrwalonatradycjaspisywaniatekstów.
Literaturamiałacharakterustny,wszelkątwórczośćzreguły
przekazywanowmowie.Więczarzecznaturalnąuznano,żeKoran
równieżistniejewtakiejformie.
Drugaprzyczynawiązałasięztym,żeMahometbyłniepiśmienny;
samniepotrafiłspisywaswoichtekstów,aspisanychprzezinnychnie
mógłbysprawdzić.Nieuznawałwięczasłusznespisywaniaobjawień
koranicznych.
Otym,żesamMahometnieodczuwałpotrzebyspisaniaKoranu,
świadczybymogłypóźniejszezastrzeżenialudzizaangażowanych
wgromadzenietekstukoranicznego.ZaydIbnṮābit,gdymuAbū
Bakri‘UmarnakazywalizebraniespisanegotekstuKoranu,ze
zdziwieniempytał,czypowinnosięrobicoś,czegoMahometnie
uważałzasłuszneczynić.[7]Podobnezarzutywysuwaliprzeciwko
