Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Mimozniszczeniawcześniejszychwersjiprzedusmańskich,ich
fragmentyjednaksięzachowały,oczymświadcząwarianty
omówioneprzezAs-Siǧistāniego.
Alenawetsamzaakceptowanytekst‘Uṯmānaniebyłani
jednoznacznyanijasny.Niejasnościwynikałyzdwóchprzyczyn.
Pierwsząbyłbrakwokalizacjiiznakówdiakrytycznychsłużącychdla
odróżnianialiter.Stwarzałotomożliwościróżnegoodczytywania
tegosamegowersetu.Drugąbyłbrakprecyzyjnegopodziałuna
wersety,corównieżstwarzałowariantyinterpretacyjne.
Powstaływięcróżne„szkoły”czytania,recytacjiKoranu,aletylko
niektóreznichprzetrwałyjakopowszechnieakceptowane(p.dalej).
Podziałtekstu
Tekstkoranicznydzielisięnasuryczylirozdziały.Arabskiwyraz
sūra,liczbamnoga:suwar,jestnazwąstosowanąwyłączniena
określenie
poszczególnych
fragmentów
koranicznych.
Prawdopodobniepochodziodsyryjskiegowyrazuṣurṯā/surṯā‘pismo,
zapis’.[10]WKoraniejest114sur.Suryzkoleidzieląsięnawersety
nazywanepoarabskuāya(l.mnoga:āy).Tenwyrazoznacza‘znak’,
czasamiteż‘cudownyznak’,każdybowiemwersetkoraniczny
uważanozaznakBoga.Popolskuużywasięterminuajat,lub–
rzadziej–aja.
Wprocesiegromadzeniasurkoranicznychnieudałosięichułożyć
wedługchronologiipowstania.Wtedyniedysponowanojeszcze
dostateczną
wiedzą
tekstologiczną,
by
móc
zrekonstruować
prawdziwąchronologięobjawień.Zastosowanowięcnajprostszy
zabieg:ułożonosurywedługichdługości:odnajdłuższychna
początkudonajkrótszychnakońcu.Jedyniepierwszasura
otwierająca–Al-Fātiḥa–niemieścisięwtymschemacie,liczy
bowiemsiedemwersetów,gdytymczasemnastępnemająichod286
(IIsura)do3(3:suraCVIIIiCX).Azatemmiarastosowanaprzy
określaniuichdługościtraktowanabyławkategoriachprzybliżonych
(naprzykładostatniasura–CXIV–liczy6ajatów,aCXtylko3).
LiczbaajatówwKoraniezależnajestodsposobupodziałutekstu
