Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
58
3.PRZEKŁADNIEZĘBATEEWOLWENTOWEWALCOWEOSTAŁYCHOSIACH...
d=dw
p=m
E
koło
pe=pb
C
O1
liniatocznazębatki
A
T1
d
b
zębatka
w1
Rysunek3.1.3.Zazębieniezębatkowe
Wzór(3.1.20)potwierdzasygnalizowanąjużwcześniejwłaściwośćzazębie-
niaewolwentowego,żeróżnekołaouzębieniuewolwentowymmożnakojarzyć
wpary,gdymajątakiesamepodziałkipitakiesamekątyprzyporu
a
.
Jeżelijestznanymodułzębaorazliczbazębów,tozewzoru(3.1.19)można
wyznaczyćśrednicęokręgupodziałowegoipodziałkęnatymokręgu.Średnicę
okręguzasadniczego,zktóregojestodwijanaewolwenta,wyznaczasięzzależności
d
b=
d
cos
α
=
zm
cos
α
(3.1.21)
Jakwidać,dowyznaczeniaśrednicyokręguzasadniczegojestniezbędnaznajomość
kątazarysu(przyporu)
a
,któregowartośćjestznormalizowana.Popodzieleniudłu-
gościokręguzasadniczegoprzezliczbęzębówotrzymujesięzależność
π
z
d
b
=
p
b
=
p
e
=
π
m
cos
α
(3.1.22)
Wysokośćzębahmierzonawkierunkupromieniowymjestodległościąmię-
dzyokręgamiwierzchołkówdaipodstawdfzębów(rys.3.1.2),więcmożna
wyrazićwzorem
h
=
d
a
2
d
f
=
2
ymc
+
(3.1.23)
gdzie:y-współczynnikwysokościzęba,wprzypadkustandardowego(normal-
nego)zarysuodniesieniay
=*(patrzwzór3.1.30),gdzieh
h
a
a
*jestwspółczynni-
kiemwysokościzęba,c-luzwierzchołkowy(patrzp.3.6.2).
Walecpodziałowydzieliząbnagłowęowysokościh
aistopęowysokościhf
(rys.3.1.2),stądcałkowitawysokośćzębah=ha+hf,więcśrednicewierzchoł-
kówipodstawzębówobliczasięzwzorów:
d
a
=
d
+2
h
a
d
f
=
d
2
h
f
(3.1.24)
(3.1.25)