Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WSTĘP
Poetykakulturowa,zwanarównieżnowymhistorycyzmemlubnowymhi-
storyzmem,jestmetodąbadanialiteratury,wktórejszczególneznaczeniedla
odczytaniadziełamatłohistoryczneczyteżkontekstkulturowyczasujegopo-
wstania.ZostałazaproponowanaprzezStephenaGreenblatawdrugiejpołowie
XXwiekuidodziśstanowijednązwiodącychpraktykodczytywaniatekstów
kultury,nietylkoliterackich.Jakozespółdyskursówobrazującychspołeczne
przemianystałasięinspirującąprocedurąanalitycznąwdziedzinachsztukiina-
uki.Zdarzasięrównież,żesamartystakonstruujewypowiedzi,bazującnaczo-
łowychzagadnieniachnowegohistorycyzmu—wówczasdobórtejmetodydo
analizowaniajegoutworówwydajesięnaturalny.
TakstałosięwprzypadkuJoannyBator,kulturoznawczyniifilozofitwo-
rzącejtekstyartystyczne,dlaktórejpoetykakulturowaokazałasiękonsekwent-
nąpraktykąpisarską.Owaspołeczniezaangażowanapraktykadomagałasię
więcszczegółowejanalizynietylkoliteraturoznawczej,aleikulturoznawczej.
PokaźnyorazwielokrotnienagradzanydorobekBatorniedoczekałsiędotej
porymonografii,tymbardziejobejmującejprzeglądutworówpisarkiwramach
poetykikulturowej;dotądpoświęcanoimgłówniepojedynczeartykuły.Na-
ukoweikrytyczneopracowaniatekstówkoncentrowałysięnawybranejksiąż-
ce,wyselekcjonowanymmotywie/dyskursielubkilkumotywach/dyskursach
albobyłytopoprosturecenzje.Tymczasemnowyhistorycyzmubohaterki
niniejszejmonografiipełnifunkcjębudulcawypowiedzi.Dlategoteżmoimce-
lemstałosięustalenie,pocopisarkaizarazembadaczkawykorzystujewproce-
sietwórczymmetodyzobszarupoetykikulturowej.Jakiematoznaczeniedla
powołanychdożyciatekstówiichczytelników?Iczymaznaczeniedlasamego
nowegohistorycyzmu?
KontynuatorzymyśliGreenblataodsamegopoczątkutraktowaliartystę
jakolokalnegonegocjatora,społecznegoaktora,uzależnionegoodwładzy,itemu
zagadnieniupoświęcaliwiększośćprac.WtakimrozumieniutwórczośćJoanny
Bator—pisarki,badaczki,aleprzedewszystkimuczestniczkikulturynawielu
jejpłaszczyznach—okazujesiędoskonałymmateriałembadawczym.Autorka
Gorzko,gorzkojestosobązaangażowanąwdziałaniaspołeczne,częstopodkreśla-
jącąistotęmisyjnegopisarstwa.Dlategotematemprzewodnimmojejmonografii
stajesiępraktykatworzenia,apublikacjatamożebyćtraktowanajakodopełnie-
niebadańwobrębienaukokulturzezewzględunapróbędookreśleniaróżnic
międzypoetykąapraktyką,m.in.wanalizachliterackich.
