Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
pani,jakciężkoopracę,aLeovitazatrudnianaumowęipłaci
regularnie.
Zamilkłnachwilę,poczympowiedział:
–Wpoprzedniejfirmiejeździłemtirem,szefpłaciłmi,jakmiał
pieniądze.Czasemnawetdwamiesiącemusiałemczekaćnawypłatę.
Awdomumałedziecko.Terazjestjeszczegorzej.Żonaniemoże
pracować,amójbyłyszefprzestałdzwonićzezleceniami.Zalega
mitrzywypłaty,więcsięnieodzywa.
Westchnąłznowuispojrzałjejwoczy.
–Muszędostaćtępracę.Niemamyjużwcalepieniędzy
ipożyczyliśmyodwszystkich,którzymoglinampomóc.Jeżelitusię
nieuda,będęmusiałwyjechać…–Odwróciłwzrok.–Izostawićich
samych–dokończył,aMajceścisnęłosięserce.
Poczułaogromnąsympatiędotegomężczyzny,którytakbardzo
pragnąłbyćzeswojąrodziną.Wprzeciwieństwiedowieludrani,
którzymogliby,aniechcą.Jednakwłaśnietenjestskazanynaklęskę.
Wiedziała,żestoinaprzegranejpozycji.Boopogodzeniupracy
wfirmieLeovitaSAzżyciemrodzinnymniebyłomowy.
Zastanawiałasię,czypowinnamuotympowiedzieć,ryzykując,
żesamawylecizazlekceważeniepoleceniaszefa,aleniezdążyła
podjąćdecyzji.LeonBurskiwróciłdobiura.
***
Pojawiłsięowpółdotrzeciej,poprosiłkandydatówdosiebieiwpięć
minutzałatwiłsprawę.Wszyscypomyślnieprzeszliprzezrozmowę.
Szczęśliwipobiegliświętowaćsukces,nieświadomijeszczetego,
coichczekawnajbliższymczasie,aBurskipojawiłsię
wsekretariacie.
–Materiałynakonferencjęgotowe?–zapytałpodniesionym
głosem.
Majkaodrazusięzdenerwowała,choćmateriały,nadktórymi
wogromnympośpiechupracowałaodrana,leżałyposegregowane
iładniespięte.
–Tak,panieprezesie–odpowiedziała.
–Wydrukidlakierowników?
–Spakowanewteczki.–Majkapodałastospełnychdokumentów
teczek.
Burskiwziąłjeodniejbezsłowa.
