Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Tak,alemamproblem–odrazuprzeszładorzeczy.–Muszę
wrócićdopracy,aniemamzkimzostawićKrzysia.Niedałabyśrady
przyjechać?–zapytałaznadzieją.
–Dzisiajniemaszans.Twojasiostramajakieśspotkanieimuszę
zostaćzdzieciakami,alenieprzejmujsiętakbardzo.Adam
zpewnościącośwymyśli,wkońcusamjestwłasnymszefem,możesię
wcześniejwypuścićzpracy.–Mamaroześmiałasięzwłasnego
dowcipu,niemającpojęcia,jakąprzykrośćsprawiacórce.
–Teżmajądzisiajjakieśspotkaniewieczorem–odpowiedziała
Majka,silącsięnaspokójibeztroskę.Niebyławstaniepowiedzieć
mamiecałejprawdy.
–AtawaszaKinga?Dlaczegoonamapiątkiwolne?Wspomnisz
mojesłowa,niepodobamisiętadziewczyna.Cotozaporządki,żeby
opiekunkadotegostopniastawiaławarunki?Zadzwońdoniej.
Majkasięnieodezwała,dobrzewiedziała,żeKinganawetnie
odbierzetelefonu.
–Czylityniemożesznapewno?–upewniłasię,mającjeszcze
słabotlącąsięnadzieję,żemożejednakmamacośwymyśli.
–Absolutnienie.–Stefaniaodpowiedziałastanowczo.–AleAdam
zpewnościącipomoże,przyjegomożliwościachtakiproblem
topestka.
Majkamiałacodotegosporowątpliwości,alezachowałajedla
siebie.
–Gdybyściesiępobrali–kontynuowałamama.–Mogłabyś
wogólezrezygnowaćzpracy.Adamprzecieżświetniezarabia.
Wszystkiewaszeproblemysamebysięrozwiązały.
–Pa,mamo–przerwałajejMaja.–Muszękończyć,jestem
wbiurze.–Rozłączyłasięześciśniętymgardłem,niedającmamie
szansynaodpowiedź.
Niemiałasiłytłumaczyć,żeoślubiemarzyodpięciulat,ale
straciłajużnadziejęnaoświadczyny.Adamwprowadziłsiędoniej,
choćnadalmiałwłasnemieszkanieioddzielnekontowbanku.
Urodziłimsięsynek,żyliwłaściwierazem,aleomałżeństwienigdy
niebyłomowy,mimożewielerazypróbowaładelikatnieporuszyćten
temat.Nigdyteżnieusłyszaławyraźnejdeklaracji,wyznaniamiłości.
Nierozmawialioprzyszłości.Napoczątkusądziła,żetostan
przejściowy,terazpowolidocierałodoniej,żelepiejjużniebędzie.
Lepszejutrojużbyło,jakmówiprzysłowie,aperspektywy
naprzyszłośćrysowałysięraczejwciemnychniżjasnychbarwach.
Adamwymykałsięjejzrąkzkażdymdniemcorazbardziej.
