Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozdział1
Wyjaśnieniepojęciaiprezentacjapodejść
dopolitykihistorycznej
Niemożnażyćtylkohistorią,
alenienależyżyćbezhistorii.
WładysławBartoszewski[2]
Politykahistorycznajestpojęciemobecnymwdebaciepublicznej
wPolsceodkilkulat.Stosunkowotrudnojestsprecyzowaćdokładną
datęjegowejściawżycie,podobniejakniełatwojestjednoznacznie
podaćjegoznaczenie.Mimotookreślenia„politykahistoryczna”oraz
„politykawobecprzeszłości”weszłynastałedojęzykapolskiego,
podobniejakwcześniejGeschichtspolitikorazVergangenheitspolitik
dojęzykaniemieckiego.Możnadomniemywać,żepolskieokreślenie
tegozjawiskajestdosłownymtłumaczeniemsłowa
Geschichtspolitik,jakożewrzeczywistościniemieckiejzjawisko
pojawiłosięniecowcześniej.WedłughistorykaAndreasaMixatermin
tenczęstowystępowałwNiemczechpodkonieclatosiemdziesiątych
wzwiązkuztzw.sporemhistoryków(Historikerstreit)pomiędzy
ChristianemMeieremiHeinrichemAugustemWinklerem.Według
niegotoMarekA.Cichocki,historykidei,przejąłtentermin,
wprowadzającgodojęzykapolskiego[3].
Wartozauważyć,żewRFNrzadkoużywasięokreślenia„polityka
historyczna”(Geschichtspolitik),mimo,amożewłaśniedlatego,
żepojęciategoużywanopoIIwojnieświatowej.Wdzisiejszych
Niemczechczęściejstosujesięsformułowania„kulturapamięci”
(Erinnerungskultur)i„politykapamięci”
(Erinnerungspolitik).Wszerszymznaczeniumówisię
oVergangenheitsbeltigung,czegopolskimodpowiednikiemjest
stosunkowoczęstospotykaneokreślenie„przezwyciężanieprzeszłości”
[4].
Jakzostałojużwspomniane,pierwowzorempolskiegopojęciabył
niemieckiterminVergangenheitspolitikczyGeschichtspolitik.Pojęcie