Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
politycznej.
Jużnajesieni1928r.Larochesporządził–wzwiązku
zkrążącymipogłoskamioopuszczeniuprzezBecka
stanowiskaszefagabinetuministrasprawwojskowych
ijegoprzejściadosłużbydyplomatycznej(nastanowisko
posławBelgradzielubambasadoraprzyWatykanie)
–ciekawącharakterystykętejpostaci.Kwestionował
możliwośćpowierzeniaBeckowitejostatniejplacówki
zewzględuna„młodywiekibrakdoświadczenia”.
Wzmiankującojego„zdolnościdosnuciaintryg”,Laroche
pisał,żejednocześnie„jestczłowiekieminteligentnym
izręcznym”.(…)Podkreślałprzytym,iż„nienależy
donaszychprzyjaciół,jakożezachowałgłęboko
wpamięciurazwywołanytrudnościami,jakieczyniono
wParyżuwzwiązkuzjegonominacjąnaattaché
wojskowego,ichłodnymprzyjęciemzgotowanymmu,
zpowodówutrzymywanychwtajemnicy,przezfrancuski
SztabGeneralny”.Konstatował,iżosobistybraksympatii
dlaFrancjinieprzesądza,żejakoprzyszłyministerspraw
zagranicznych(otakiejmożliwości,aprzynajmniej
ospekulacjachwokółtakiejnominacjiinformowałswych
przełożonych)będzieonprowadziłpolitykęantyfrancuską.
„Byłabytozpewnościąpolitykasojusznicza,ale
pozbawionaentuzjazmuizaufania”‒stwierdzał35.
MianowanieBeckanastanowiskopodsekretarzastanu
wMinisterstwieSprawZagranicznych,aczkolwiek
spodziewaneoddłuższegoczasu,spowodowało,
żeLarocheoceniłjejakowstępdogłębokichzmianwtym
resorcie.Niesądziłjednak,żeprzyniesietozmiany
wzasadniczychkierunkachpolskiejpolitykizagranicznej.
Pojegonominacjinastanowiskowicepremiera
iministrabezteki(25VIII1930r.)LarocheokreślałBecka
jakowiernego„adiutantaswojegoszefa”,„którydzięki
swejambicji,aktywnościi–należytoprzyznać
–inteligencjibędziepróbowałodegraćdecydującąrolę
wprzyszłychwydarzeniach”36.
WzwiązkuzplotkamizwiązanymiznominacjąBecka
nastanowiskoministrasprawzagranicznych
socjalistyczny„LePopulaire”pisałwręcz,iżpłk.Beck
