Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
30
1.Wprowadzenie
Jeżelipróbkujesięprzebiegczasowyx(t),tootrzymujesięszeregczasowy(x
i
)
N
,
i:0,1,2,
...,N(rys.1.8a),wktórym
x
i
:
>σ
∫
x(t)
Σ
N
δ(t9t
i
)dtdla
0:i-N
(1.29)
\σ
0
Przebiegczasowypoddanypróbkowaniupokazanonarys.1.8.Bardzoważnym
parametremjestokrespróbkowania
∆t:t
i
9t
i91
(1.30)
Zwyklejestonstały,gdyżukładpróbkującyialgorytmyprzetwarzaniasygnałów
ostałymokresiepróbkowaniasąbardziejproste,aczasprzesyłusygnałukrótszy.
Próbkowaniejestoperacjązmniejszającąlicznośćpróbki.Zwykleliczność
(długość)szereguograniczasiędoNelementów.Powodujetoutratęczęści
informacjioprzebieguczasowym.Napodstawieszeregu(x
i
)
N
,i:0,1,2,...,N,
częstoaproksymujesięprzebiegczasowywielomianami:stopniazerowegolub
pierwszego,jakpokazanonarys.1.8,albostopniadrugiegoisplajnami
kubicznymi(wielomianystopniatrzeciego).Naprzykładaproksymacjęwie-
lomianemstopniazerowegozapewniaukładpróbkująco-pamiętającyprzed-
stawionynarys.1.7c,zrealizowanyzdwóchprzełącznikówikondensatora
pamiętającegoprzezczasjednegookresupróbkowania.Winnychprzypadkach
aproksymacjęrealizujesięalgorytmicznie.
Rysunek1.;.Próbkowanieprzebieguczasowegox(t):a)próbkix
i
7b)podtrzymaniepróbekwielomianemstopniazerowego7
np.zapomocąukładupróbkująco-pamiętającego7c)aproksymacjawynikówwielomianemstopniapierwszego
