Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ujmująca,iżskoropoddałbymsięjej,wchłonęłabycałą
mojąistotę,całąmojąduszę,całąmojąsztukę.Wmoim
życiustaramsięunikaćwpływówzewnętrznych.Wiesz,
Henryku,jakzawszebyłemniezależny.Byłempanem
samegosiebie,panowałemnadsobą,dopókinie
spotkałemDorianaGraya.Wtedy...aleniewiem,jak
citowytłumaczyć.Poczułem,żestanąłemwobec
strasznegoprzełomuwmymżyciu.Miałemdziwne
przeświadczenie,żelosprzynosimiwyjątkoweradości
iwyjątkowecierpienia.Przerażony,odwróciłemsię,aby
opuścićsalon.Wyganiałomnieniesumienie,lecz
osobliwegorodzajutchórzostwo.Niebędęupiększał,
żepoprostuchciałemuciec.
—MójBazyli,sumienieitchórzliwośćsąwistocie
tymsamym.Sumieniejestnazwąfirmy.Otowszystko.
—Niewierzęwto,Henryku,iniewierzę,żebyś
tytakwierzył.Jakikolwiekbyłjednakpowód—możebyła
nimduma,boistotniejestembardzodumny—dość
żekierowałemsiękudrzwiom.Nadrodzenatknąłemsię
naladyBrandon.„Chybapannieodejdzietakwcześnie,
panieHallward?”,wykrzyknęła.Znaszjejszczególnie
ostrydźwiękgłosu?
—Tak,wewszystkim,próczpiękności,jestona
pawiem—powiedziałlordHenryk,oskubującstokrotkę
swymidługimi,nerwowymipalcami.
—Niemogłemsięjejwykręcić.Zaprowadziłamnie
dokrólewskichwysokościiludziworderachigwiazdach,
dostarszychdamwolbrzymichtiarachiopapuzich
nosach.Mówiłaomniejakoonajlepszymzprzyjaciół.
Przedtemwidziałemjąrazwżyciu,zawzięłasięjednak,
