Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wspomaganiaubogichikoniecznościzakładania
wzorowychprzytułków.Słyszałby,jakludziegłoszą
ważnośćcnót,doktórychuprawianianiemieliwswym
życiusposobności.Bogacimówilibyoznaczeniu
oszczędności,wymownipróżniacyodostojeństwiepracy.
Cudownie,żeominąłtowszystko!Wspomnienieciotki
nasunęłomupewnąmyśl.ZwróciłsiędoHallwarda,
mówiąc:
—Mójdrogitowarzyszu,terazsobieprzypominam.
—Coprzypominaszsobie,Henryku?
—Przypominamsobie,gdzieusłyszałemnazwisko
DorianaGraya.
—Gdzieżto?—spytałHallward,lekkomarszcząc
brwi.
—Niepatrztaksrogo,Bazyli.Byłotoumejciotki,
ladyAgaty.Opowiadałami,żepoznałauroczegomłodego
mężczyznę,którybędziejejpomagałwEastEndinazywa
sięDorianGray.Mogęcięupewnić,żenicniewspominała
ojegourodzie.Kobiety,przynajmniejkobietydobre,nie
znająsięnaurodzie.Mówiła,żejestbardzopoważnyima
pięknycharakter.Wyobraziłemgosobiejako
chuderlawegoosobnikawokularach,orzadkichwłosach,
bardzopiegowategoizdużyminogami.Szkoda,iżnie
wiedziałem,żetojesttwójprzyjaciel.
—Radjestem,Henryku,żeśotymniewiedział.
—Dlaczego?
—Niechcę,abyśsięznimspotykał.
—Niechcesz,żebymspotykałsięznim?
—Nie.
