Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
28
Początek.Rzeźbiarskiejądromodernizmu
podszewkę-wizerunkizprzeszłościjednocześniezapewniają
podmiotowistabilnośćwciągłościtradycji,aletakżewymusza-
jąanihilacjęjednostkowości,któraokazujesięutkanazesplotu
przeszłychobrazów.
Wpiątejczęści:Odożywionejformydoemancypacjimaterii.
Rzeźbiarskautopiaestetycznajakozworniknowoczesnejpod-
miotowościsięgamdomitówiwyobrażeńzwiązanychzoży-
wieniemrzeźbyifantazjąodwrotną-petryfikacjączłowieka.
Analizującutwory,wktórychrzeźbajestzwornikiem-rozu-
mianejpofreudowsku-niesamowitości,wskazuję,wjakispo-
sóbnowoczesnepragnienieutopiiestetycznejujawniasięjako
projektzniesieniagranicymiędzytym,cosztuczne,stworzone
przezczłowiekaabytemnaturalnym.Wfantazmatycznychsce-
nariuszachtworzonychprzezbohaterówanalizowanychtekstów
ożywionyposągstajesięfigurązniesieniaopozycjimiędzytech-
neifysis,azatemurastadorangidzieładoskonałego.Tozniesie-
nieprowadzijednakżedodezintegracjipodmiotu,którytworząc
dziełodoskonałelubodkrywającfundamentalnąniemożliwość
takiejtwórczości,musiskapitulowaćwobliczunaruszeniaram
determinującychstatusrzeczywistości.
Tonaruszenieraminteresujemnietakżewczęściszóstej:
Lekcjaposągowegożycia.Rzeźbajakofiguraekstymności
podmiotuuRilkegoiLeirisa,wktórejstaramsięwydobyć
pozytywnyprojektegzystencjalnywynikającyzodejściaod
Winckelmannowskiegowidzeniarzeźbyjakformyzamkniętej
istatycznej.Nowa,anty-Winckelmannowskaformatoafirma-
cja(zaRodinem)tego,cozniszczone,wyrwanezprzeszłości,
aprzeztowymuszającenapodmiocienowoczesnyminnąpo-
stawę.Wramachtejpostawykluczowestajesięposzukiwanie
źródełikształtupodmiotowościpozaniąsamą:wspojrzeniu,
którymobdarzająarchaicznyprzedmiotrzeźbiarski,którynie
gwarantujescaleniaiintegracji,alezmuszadootwarciana
nieznaneżycieinaodebranielekcjiszczególnej,posągowej
antropotechniki.
CzęśćsiódmaApollińskiesnyFeliksaJabłczyńskiego,Mi-
chałaSobeskiegoiLeopoldaStaffa,opierasięnametaforze
