Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
RZEŹBIARSKIIDEAŁEMERSONA
Sztukarzeźbyjużdawnopraktyczniezamarła.Zpoczątkubyłatosztuka
użyteczna,sposóbpisania.(ł)Rzeźbamożenasuczyć,jakgłębokajest
tajemnicaformy,jakczystomożeduchprzełożyćswepomysływtenwy-
mownydialekt.Aleposągbędziewyglądałzimnoifałszywiewobliczu
tejnowejdziałalności,któraczujepotrzebętoczeniasiępoprzezwszystkie
rzeczyinieznosifałszówirzeczynieżywych.Obrazirzeźbasąuczcze-
niemiświętemformy.Aleprawdziwasztukaniejestnigdyustalona,lecz
zawszepłynna2.
WpowyższychsłowachEmersona,zaczerpniętychzese-
juSztuka(1841),zawierająsiędwiekluczowedlaniniejszych
rozważańtezydotyczącerzeźby.Pierwszaznichwskazujena
myślenieorzeźbiejakoosposobiepisania.Wrozpoznaniutym
EmersonignorujediagnozyLessingaoodrębnościobusztuk
ikoniecznościzachowaniagranicpomiędzynimi3.Analogia
rzeźbiarsko-pisarskasugerujebowiem,żerzeźba,zanimutra-
ciłaswójuprzywilejowanystatus,funkcjonowałaniegdyśjako
rodzajkomunikacji.
2R.W.Emerson,Sztuka,w:tegoż,Eseje,tłum.A.Tretiak,Lublin
1997,t.I,s.313-314.
3DeannaFernienazywaSztukęEmersonowskąwersjąLaookona
Lessinga.Obatekstyłączybowiempunktwyjścia-lamentnadutraconą
przezrzeźbęcelowością.Zob.D.Fernie,Hawthorne,Sculpture,andthe
QuestionofAmericanArt,Burlington2011,s.32.
