Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozdziałpierwszy
FORmYWSPóŁPRACY
mięDZYNARODOWEJWSPRAWACH
KARNYCH
Międzynarodowawspółpracawsprawachkarnychjestdynamicznie
rozwijającąsiędziedziną.Wyraźnaekspansjatejgałęziprawarozpoczę-
łasiędopierowdrugiejpołowieXXw.Przezdługielatapaństwanie
byłychętnedowspółpracywsprawachkarnych,uznając,żestwarzato
zagrożeniedlaichsuwerenności,terytorialnościiniezależnościpoli-
tycznej.Ubiegływiekprzyniósłjednakwielkiezmianywtympodejściu,
zwłaszczawśródpaństwEuropy,którewspółpracęwsprawachkarnych
zaczęłypostrzegaćjakokoniecznąprzyściganiuniektórychprzestępstw
orazwzachowaniubezpieczeństwawskalimiędzynarodowej.Państwa
corazchętniejrezygnowaływięcztzw.pełnegopaństwowegoegoizmu
ściganianarzeczskutecznejwspółpracytransgranicznej.
WskutekdziałańpodjętychwramachRadyEuropyzaczęłypowsta-
waćkolejneinstrumentyzacieśniającekooperacjęwsprawachkar-
nych,aposzczególnepaństwazawierałydodatkowoumowydwu-
stronneułatwiająceprowadzeniemiędzynarodowychdziałań.Trend
ten,zapoczątkowanykilkadziesiątlattemu,utrzymałsiędodniadzi-
siejszego.Wciążjesteśmybowiemświadkamipowstawanianowych
instrumentówwspółpracy,którychkatalizatoremjestsytuacjapoli-
tycznaispołecznanaświecie.
Obecniepotrzebazacieśnianiakooperacjiwynikaprzedewszystkim
ztzw.globalizacjiprzestępstw,prowadzącejdosytuacji,kiedyprze-