Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
MartynaGoszczyckaRW2010Potępienie
–Przestań–usłyszałazażenowanyizmęczonygłosdemona,trochę
zdeformowany,jakbyprzeciskałsięprzezgęstniejącąwpowietrzuenergię.–Nie
zmuszajmnie,bympołamałcipalcedrugiejręki.Naprawdęnieczerpięztego
przyjemności.Chcętylkowiedzieć.Idowiemsięzawszelkącenę.
–Ażtakją...
–Niewiem–przerwałjejszybko,namomentuciekającwzrokiem.–Po
prostu...nieumiembezniej...Iczuję,żecośjejgrozi.Kiedyoniejśnię,niesąto
miłeSny.Zrozummnieiproszę,powiedzmiwszystko.
Patrzyłananiegoprzezmgłębólu,którazasnuwałajejoczy.Odzgruchotanej
dłonipromieniowałynieznośnefalenazmianęciepłaizimna.Uderzeniabólu
ogłuszały,otumaniały.Aleniedlategouległa.Przekonałojąjednosłowo–proszę–
iwyrazjegooczu–jakbypatrzyławźrenicekonającego.Niewiedziała,cołączyło
HaruiPlage,choćtakczęstostroiłasobieznichżarty.Nabrałajednakpewności,że
pozostawienie
tutaj
rudzielca
samego
będzie
dla
niego
większym
niebezpieczeństwemniżwysłaniegodoZaświatu.
–Dobrze–wyszeptałazduszonymprzezcierpieniegłosem.–Pomogęcidostać
siędoPlage.
***
WlesieShado-Karasujakzwyklezalegałpółmrok.Nienaturalniewielkiegawrony
skrzeczałyprzejmującoitrzepotałyskrzydłami,uciekającodprzynoszonegoprzez
wiatrdymu.Podrywałysiędolotuiszybowałyponadciężkimistołami
poustawianymimiędzypniamidrzew,którychkoronysplatałysięzesobą.Stoły
uginałysięodjadła,porozkładanegonasrebrzystychtacach.Przyławachtłoczylisię
Skrytobójcy,KapłaniiAlchemicy;rechotalirubasznie,przekrzykiwalisię,prześcigali
wwulgarnychgestach.Wmiejscachmniejzalesionychpłonęłylicznemałeogniska,
wokółktórychwesołotańczono,śpiewano,klaskanoiprzytupywano.Byłogłośno,
12
