Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
sięspieszyć.Trzebasięsycićtym,oczymczytamy.
Tylkowtedymożebyćpięknie.
Lataniachciałemzasmakowaćodzawsze.Od-
kądpamiętam,wznosiłemoczykuniebu,jeślitylko
usłyszałemdźwięklotniczegosilnika.Leczkobieta,
zktórąprzezlatażyłem,niepozwalałamimarzyć.
Ategoniewolnozabraniaćnikomu.Zrozumiałem,że
związkinaderczęstoprzypominająjazdępodprąd.
Nigdyniewiadomo,nakogosiętrafi,aitakwkońcu
trzebakiedyśwysiąść.Zniewoleniebudzibunt–my-
ślę,przenoszącwzroknawstążkęasfaltubłyszczącego
wpurpurowymkolorzesłońca.
–Chciałbymzapytaćomożliwośćlotuszybow-
cem.–Widziwgłowiesiebie,młodszegoosetkidni,
tysiącewylatanychgodzin.
–Pytapanolotwidokowy?
–Tak.Nigdynieleciałem.Chciałbymtego
spróbować.–Snujewspomnienierozmowysprzedkil-
kunastulat.
Itakstawiampierwszykrokkuniebu.Niepew-
ny,drżący,nieświadomtego,cobędziedalej.Jak
pierwszypocałunek,zetknięciewargami.Upragnione,
ciekawe,niespokojne,leczchętne.Pierwszanoc
wczerwcu,kiedyszalejąświerszcze.Kroknicniezna-
czącydlaludzkości,lecztakważnydlaczłowieka–
chciałobysięnatychmiastsparafrazowaćArmstronga.
Takważnydlamnie.
–Proszędzwonićipytać.
–Apogoda?
6
