Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
LejtnantAnastazjaJegorowamiałaciężkidzień,dramatycznywieczór
ikrótkąnoc.PodczaszamieszekwywołanychwKrakowieprzez
wrogichPobiedinowihomoseksualistówstraciławszelkieśrodki
łączności(tabletiobiekomórki),więcniepozostałojejnicinnego,jak
zgłosićsięwkonsulacie.Tammusiałapokonaćcałąatmosferęinercji,
abyporozumiećsięzMoskwą,alegdyjużprzekazałaswe
spostrzeżenia,byłaprzekonana,żewreszcieodpocznie.Niemiała
pojęcia,żewłaśnieuruchamiaoperację„Pościg”,wktórejprzyjdziejej
odegraćpoczesnąrolę.Naraziewróciłanakwateręizasnęła
wubraniu,ledwieściągnąwszybuty.
Obudziłjąciężarcudzegowzroku,zerwałasię,próbującwyciągnąć
pistoletspodpoduszki,alegotamnieznalazła.
—Cóżzabrakczujności,towarzyszkolejtnant—głosBorysa
Meiera,znanegowGRUpodksywką„Wiedeńczyk”,mocno
jąuspokoił.Borianależałdojejbliskichprzyjaciół.Uczestniczyli
wparuakcjachigdyniemieliniclepszegodoroboty,dymalisię
poprzyjacielsku,bezzobowiązań.
—Boria,wiesz,którajestgodzina?!—jęknęłanawidokkolegi.
—Wiem,piątapiętnaście!Ijeśliciętopocieszy,jestemrównie
zmęczonyjakty.
—Cosiędzieje?
—Czerwonyalert.
Błyskawicznieoprzytomniała.
—Cośz„Orłem”?
—Programdziennyprezydentanieuległzmianie.Dołączonokilka
osóbdoekipy,któredoleciałysamolotemspecjalnym,aletonienasza
sprawa,dostajemynowezadanie.
—Mianowicie?
