Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
16
Tacudownanienawiść
mniejistotną)jesttyrańskamatka.Wartoprzyjrzećsięsystematycz-
nie,poczynającodczęścipierwszej,jakówświatzostałskompono-
wanywtekściepowieści,ponieważwtejkompozycjiodzwierciedla
sięnietylkolosEriki,zaprogramowanyidopewnegomomentu
poddanytotalnejkontroliprzezmatkę,lecztakżeintencjanarra-
cyjna.
Słowonkompozycja”padatunieprzypadkiem.Ażnadtoude-
rzającajestzbieżnośćmiędzypianistką,którawprawdzietylko
odtwarzadziełokompozytora,aleprzecieżwpuszczawswojągrę
nkroplekrwiserdecznej”(s.19),ainstancjąnarracyjną,kształtują-
cąmaterięswojejopowieści.Zwłaszczakiedytamateriaokazujesię
tworzywemartystycznym,adziałanienarracyjnepoleganagrzezin-
nymtekstemlubtekstami.Najwymowniejszym,aczniejedynym
przykłademjesttuscenavoyeurystycznejwyprawyErikiwokoli-
cePrateru,kiedytonarracjanodgrywa”fragmentwierszaWilhelma
MüllerazcykluPodróżzimowa,doktóregomuzykęnapisałSchu-
bert.Wczworokącie:instancjanarracyjnaPianistki–pianistka
ErikaKohut–poetaWilhelmMüller–kompozytorFranciszek
Schubert,naprzecięciufikcji,niefikcjiimetafikcjiukazujesięau-
tonarracyjnycharakteropowiadania.
Wróćmyjednakdoukładukompozycyjnego.Nietrudnoza-
uważyć,żenajsilniejszymstanemskupieniamateriinarracyjnej,
powracającymlejtmotywiczniewwariantowychodsłonachażdo
kulminacjiwpartiachkońcowychpowieści,jestseksualność.To
zrozumiałe,jeśliwziąćpoduwagę,popierwsze,owąpatologiczną
matczynądominantęwżyciuEriki,azatemtraumatycznedoświad-
czeniaosobydojrzewającej,którejakpouczapsychologiakliniczna,
determinująstosunekdopłci,wtymtakżewidomywpowieści
syndromagresjiiautoagresji.Podrugie,seksualnośćtonajmoc-
niejszy–najbardziejorganiczny,biologicznyczywitalistyczny–
kontrapunktdlasferyartystyczno-duchowej,któraswojąprzed-
stawicielkęfikcjonalnąmawpianistce,ametafikcjonalną–win-
stancjinarracyjnej.Wstępniewypadaodnotować,żewPianistce
niestanowitakiegokontrapunktużadnauczuciowośćwyższego