Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WSTĘP
tychczasownikówwieloznacznychwykorzystanoźródłaleksykograficzne,naktórezłożyły
sięsłownikizamieszczonewbibliografii.Wytłuszczonyciąguzupełnień–sygnalizowa-
nychpytaniami–zamieszczonybezpośredniopodhasłemdotyczyzatemwyłącznie
wyrazuhasłowego.Kontekstyzdaniowe(przykładyzdań)czasownikówhasłowychzo-
stałyskonstruowanetak,abywsposóboczywistyilustrowałyówciągłączliwościzinny-
miwyrazami.
Dlawyraźniejszegopodkreśleniaposzczególnychpozycjiskładniowychwymaga-
nychprzezczasownikpodajesięprzedkażdymzdaniempytanie,przyimki,wyrażenia
przyimkoweiimplikowaneprzeznieprzypadki.SkrótN.oznaczamianownik,G.–
dopełniacz,D.–celownik,A.–biernik,I.–narzędnik,L.–miejscownik.
Zamieszczenietychdodatkowychinformacjigramatycznychwynikazkoncepcji
całościpracy,polegającejnapodaniumożliwiejaknajwiększejilościinformacji,które
mogąułatwićobcojęzycznemuużytkownikowisamodzielnąorganizacjęświatapolskie-
goczasownika.
Niniejszysłownikniejestpierwsząpracą,którazawieracharakterystykęskładniową
polskiegoczasownika.W1980rokuWydawnictwoPANopublikowałopierwszytom
pięciotomowegosłownikasyntaktyczno-generatywnegoczasownikówpolskich11,opi-
sującegołączliwośćskładniowączasownikówzapomocąaparatupojęciowegograma-
tykigeneratywnej.WtymsamymrokuInstytutBadańPolonijnychUJwydałdrukiem
skryptzatytułowanySłowniksyntaktyczno-semantycznyczasownikówpolskich[CzęśćI,
Czasownikibezprzedrostkowe],któregocelembył„opisstandardowychkonstrukcji
zdaniowychorazdotarciedoinwariantnejwartościsemantycznejwjęzyku”12.
Koncepcyjnieodmiennyniżdwadotychczasopublikowanesłowniki,Praktyczny
słownikłączliwościskładniowejpolskichczasownikówzostałopracowanyzmyśląotym,
abystanowićuzupełnienienowoczesnychpodręcznikówdonauczaniajęzykapolskie-
gojakoobcegooraztworzyćpomostmiędzyteoriąarozwiązaniamimetodycznymi,
którewykorzystująnajnowsząwiedzęojęzyku/językach,nowemetodynauczaniajęzy-
kówobcychinowetechnologienauczania.
Koncepcjęsłownikasprawdzonowtrakciesemestralnychzajęćprzeprowadzo-
nychwInstytucieStudiówPolonijnychiEtnicznychUJorazwInstytucieJęzyków
WschodnichINALCOwParyżuzestudentamigrupzaawansowanych,którzypodczas
dyskusjipodkreślaliczytelnośćukładuorazłatwośćużywaniasłownika.Zwrócilioni
równieżuwagęnafakt,żezaprezentowanewnimujęcieregułskładniowychwspójny
systemwpołączeniuzsemantykąpozwoliobcojęzycznemuużytkownikowinietylkona
dostrzeżeniefundamentalnejroliczasownikawzdaniu,alerównieżnałatwiejsze,samo-
dzielnetworzenienieograniczonejliczbywypowiedziwjęzykupolskim.
11Słowniksyntaktyczno-generatywnyczasownikówpolskichpodred.K.Polańskiego,t.I–V,
WydawnictwoPAN,Warszawa1980–1992.PierwszyzeszytpróbnysłownikaopublikowanowKa-
towicachw1976roku.
12M.Kawka,Słowniksyntaktyczno-semantycznyczasownikówpolskich,InstytutBadańPo-
lonijnych,Kraków1980,s.8.
10
