Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wprowadzenie
13
WPROWADZENIE
Naprzełomiekilkuostatnichdekadobserwujemyistotnezmianywkie-
runkuzwiększaniaochronyprawnejpasażerówlotniczych.Obowiązu-
jącewlotniczymprzewoziemiędzynarodowymkonwencjeregulujące
odpowiedzialnośćprzewoźnikalotniczegostanowiłyprzezprawie70lat
praktyczniejedynąpodstawęwszelkichroszczeńkierowanychprzeciwko
przewoźnikomlotniczymwzwiązkuzeszkodamipowstałymiwprze-
woziemiędzynarodowym.Poprzedniestulecieobfitowałowwieleini-
cjatywmiędzynarodowych,którezłożyłysięnatzw.systemwarszawski
ikonwencjęmontrealskąz1999r.iokreśliłymiędzynarodowezasady
odpowiedzialnościprzewoźnikalotniczego.
Zanimkonwencjeweszływżycie,przewoźnicystosowaliswojewłasne
przepisy.Konwencjawarszawskaz1929r.stanowipierwszytraktat
prawamiędzynarodowego,którywprowadziłjednolitezasadyodpowie-
dzialnościprzewoźnikalotniczego.Przyprzyjmowaniutejkonwencji
chodziłoprzedewszystkimouzgodnieniewspólnegomiędzynarodo-
wegostandarduwzakresiedokumentówprzewozowychizasadodpo-
wiedzialności.RozwijającysiępoIIwojnieświatowejprzemysłlotniczy
izwiązanaznimekspansjaliniilotniczychpowodowałyjednak,żeprzy-
jętenapodstawiekonwencjiwarszawskiejzasadyodpowiedzialnościnie
satysfakcjonowaływszystkichpaństw,zwłaszczaStanówZjednoczonych,
którewkonsekwencjidoprowadziłydozmianypierwotnegobrzmienia
postanowieńkonwencji.Wramachprzyjętegokompromisuspołeczność
międzynarodowazgodziłasięnapodwojenielimitówodpowiedzialno-
ścizaszkodynaosobie.Protokółhaskiz1955r.zapoczątkowałjednak
procesdezintegracjiprawamiędzynarodowego,któryzacząłpogłębiać
sięwramachtzw.systemuwarszawskiego.
